Fernando'nun attığı mükemmel gole kadar Trabzonspor top bile göremedi. Çünkü topla oynama oranı ilk 15 dakikalık sürede Antalya: Yüzde 71, Trabzonspor: Yüzde 20 şeklindeydi. Bu tablo hücum ve pozisyon zenginliği ile pas kalitesinin Antalyaspor'da olduğunu gösteriyordu. Trabzon oyunu dengelediğinde tecrübeli Hugo'nun Wright'e penaltıya neden olan kayarak kontrolsüz faulü acemiceydi. Antalya'nın 2-0'ı yakalamasının ardından Abdullah Avcı'nın 42'de iki değişiklikle Abdülkadir Ömür ile Bardhi'yi oyuna sokması doğru bir hamleydi. Bu ikili Trabzon'un içeri 2-1 girmesini sağladı. Oysa Doğucan Haspolat'ın rakibi karşılama ve topu oyuna etkili sokma konusunda yaşadığı zafiyete Abdullah Hoca 1-0'dan sonra el koymalıydı. Benim anlayışım; yeni ya da eski oyuncular eğer kulübede oturuyorsa demek ki oynayabilecek durumdadırlar. Abdullah Hoca'nın maça Bartra ve Bardhi ile başlamaması, Abdülkadir ile Siopois'i kulübeye çekmesi Trabzon'un Antalya'ya karşı mahkum oynamasına neden oldu. Üstelik, Antalyaspor gibi çabuk oynayan ve birbiriyle uyumlu bir takıma karşı asla derin rotasyon yapamazsın. Eğer Trabzonspor maça Bardhi, Bartra, Abdülkadir Ömür ve Siopis ile başlasaydı Antalyaspor bu kadar etkili olamazdı. Rotasyona yönelik yapılan oyuncu tercihleri verimli olmadı. Ve; Abdullah Avcı'nın yanlıştan dönüp kulübede başlattığı oyuncuları oyuna atması Trabzon'un 2-0 geriden gelip Bardhi'nin iki güzel golüyle maça ortak olmasını sağladı. Maçın 2-2'ye gelmesi Antalya'nın coşkulu oyununu frenlemedi ve Trabzon'ın kazanma adına aldığı risk sırasında bireysel hatalar Antalya'nın farklı kazanmasını sağladı. Dilerim Devler Ligi arifesinde bu yenilgi Trabzonlu oyunculara olumsuz yansımaz.