NAPOLYON, "Şansı olanın horozu bile yumurtlar" diye boşuna dememiş. Yatanın yerden kalkmadığı, kaleci Volkan başta olmak üzere tüm Fenerbahçeli futbolcuların zamanı öldürmek için yürüyerek oynadığı derbide, inanılmaz pozisyonları gole çeviremeyen Galatasaray kaybetti.
Futbolun tüm kurallarını ve istatistikleri altüst eden bir derbi izledik. Sonuçta oynayan, kazanmayı hak eden taraf Galatasaray değil, ezilen, büzülen ve şansı olan Fenerbahçe güldü. Futbolda sonuç önemliyse ve kazanan haklıysa gerisi teferruattır. Geçen hafta Galatasaray'ın Beşiktaş'ı yenmesinden mutlu olmayıp yüzleri asılanların duası kabul oldu.
Galatasaray'ın derbiyi kaybetmesinde üç etken vardı:
1- Fenerbahçe'nin iki kez gelip iki gol bulduğu pozisyonlarda Semih'in önce Ziegler'i kaçırması sonra da Stoch'a gol pasını veren Bienvenu'yi tutamaması çok büyük hataydı.
2- Derbinin kader adamı Necati oldu. İlk yarı girdiği pozisyonlarda topları kaleci Volkan'ın üzerine vurması golcülük kalitesine yakışmadı. Hele hele ikinci yarı kalenin dibinden atamadığı gol akıllara zarardı.
3- Galatasaray'ın derbiyi kazandığında Süper Final'in biteceğini savunanların çığlıklarına MHK kulak kabartmış olacak ki, Fırat Aydınus'un kulağı bükülmüştü. Aydınus, Fenerbahçe'nin zamanı çalmasına göz yumdu. Melo'ya kartı gösterirken bonkördü. Ama Baroni'nin elle oynamasına kart göstermemesi ve Caner'i sahada tutması eyyamıydı.
Maçın ilk yarısında Galatasaraylı oyuncular, Fenerbahçe'nin "Ninni" şeklindeki oyun felsefesine ayak uydurdu.

GALATASARAY'IN HATASI...
İkinci yarı Fenerbahçe'yi sahasına hapseden, Galatasaray oldu. Ben pozisyonları saymaktan yoruldum, Necati, Aydın, Elmander gol kaçırmaktan bıkmadı. Selçuk'un mükemmel frikik golünden sonra Galatasaray'ın skoru tutmaya çalışmaması da stratejik bir hataydı. Galatasaraylı oyuncular "Kazanamıyorsan kaybetme" felsefesini akıllarına getirmemeleri, kulübenin de kontrolsüz baskıya göz yumması refleks zayıflığıydı. Melo, Eboue, Elmander, Emre, Engin ağırlıklarını koyamadı. Derbinin yıldızı kaleci Volkan Demirel oldu.