Ünlülerin, medyada yer alan işadamlarının, mekan-ürün sahiplerinin, hatta magazin sayfalarına çıkan sosyetiklerin böyle bir durumu var.
'Ne yazmış, ne yazmış?' durumu.
Haklarında çıkacak tek bir satır bile hayatlarını durdurmaya ya da günlerinin harika geçmesine sebep olabiliyor.
Saçmalığın daniskası!
Biz buna 'haber bağımlılığı' diyoruz. Bence acilen tedavi edilmesi gereken bir hastalık.
Şimdi isim vermek istemiyorum ama diyelim magazine en düşman, magazini en küçümseyen kişilerin; gecenin ikisinde yataklarından kalkıp ertesi günün internete düşen magazin haberlerine nefes nefese baktığına şahit olmuşluğum var.
BÖYLE YAŞANIR MI?
Kibirin, egonun seni lego ettiği bir hal.
Acaba bu sefer beni nereye koydular, fotoğrafımı ne kadar büyüklükte kullandılar? Birinci sayfada var mıyım, yok muyum? Fotoğrafta havalı çıkmış mıyım? Başlık ne? Ne yazmışlar? Yazılan işime geliyor mu, gelmiyor mu?..
İçine girdikçe boğulacağın ve kendini esir edeceğin korkunç bir hal bu.
Yazık gerçekten yazık. Böyle yaşanır mı?
Bir de bunların, haklarında yazılan her satıra tepki verenleri var. Üç cümlelik yazıya karşılık üç sayfa yazı döşenenleri var. Eleştiriyi asla kaldıramazlar. Fenalıklar geçirir, sağa sola telefonlar açar, küfürler savururlar.
Ne o? Yaptığı işi beğenmedin, işte o kadar.
Bakma, görme, takma, işini yap, yürü.
Tabii ki hakarete, yalan habere karşıyız. O ayrı ama söz ettiğim şey farklı.
ÖVÜN ÖVÜN...
Bakın ABD'li emlak kralı Donald Trump bile virüsü kapmış. İşi gücü bırakıp, hakkında çıkan haberleri tek tek okuyup gazetecilere notlar yolluyormuş. Küpürlerin üzerini çizip kendisi hakkında daha iyi yorumlar döşeniyormuş. Daha çok övün beni, daha çok övün!
Ne acayip. Koskoca Donald Trump zannediyorsun; içinden küçücük hesaplar, kaygılar, onaylanma çabaları ve hâlâ helalleşilememiş dev gibi bir ispat çabası çıkıyor.
Belki de böyle Donald Trump olunuyor.
Ne bileyim ben. Buradan bakınca komik geldi de.
