"Eğer onu elinde tutmak istiyorsan, biraz geri dur" dedi sevdiği adamın yakın arkadaşı, kıza...
"Nasıl yani?" dedi kız. Anlamadı geri durmanın manasını.
İnsan sevdiğinden niçin geri dursun ki? "Bu işler oyun işi, her an seni kaybedeceğini düşünmeli. Elinde hissetmemeli, çok sevdiğine inanmamalı" diye açıkladı sevdiği adamın yakın arkadaşı.
Kızı kesmedi. Beni hiç kesmedi.
Aşıkları, gönülden yaşayanları, kalbinden geçeni koşanları keser mi oyunlar hiç?
Onlar oynamaz ki.
Oynamayı erdemden saymaz ki.
Benim arkadaşlarıma sorsanız; olduğum gibi davranmak en büyük kabahatim.
Bana sorsanız; olduğum gibi davranmak en büyük lüksüm.
SEVİYORSAM ORADAYIM
Arkadaşımı da, sevgilimi de, işimi de aynı yerden seviyorum ben; aynı tondan.
Seviyorsam oradayım, sonuna kadar yanındayım, rolsüzüm, makyajsızım, dekorsuzum.
Sevmiyorsam, yokum. İşte bu kadar basit.
Erkeği elde etmek için rol kesecekmişiz.
Hadi oradan!
1. Erkek salak mı?
2. Kim, kimi, hangi gerekçeyle kafeslemeye çalışıyor?
3. Kendim olduğumda sevilmeyeceksem, elin adamına ilişmenin ne anlamı var?
Anladım ki herkesin bir ajandası var.
Aşk bile ajandadan. Ajanlıktan çıkma, sonradan olma, oldurulma, iteklenme hali.
Adamlar elde tutulacak, kadınlar da oyunlarla, taklalarla, numaralar ve klişelerle adamları kukla edecek varlıklar.
Her şey bu kadar sığ. Bu kadar ezberden.
Bu kadar 'hand made'. Bu kadar mahalleden.
"Sen hissettiğine bak, içinden nasıl geliyorsa öyle davran sevdiğin adama" dedim kız arkadaşıma.
Çünkü doğru insan dedikleri; seni sen gibi seven, sen gibi kabul eden, sevgini almayı, sevgini saymayı, sevgini kucaklamayı bilen insandır.
Oyunlarla gelecekse, gelmese de olur. Öyle sevgili olmasa da olur. Yalın'dan da şarkısı gelir; 'Olmasa Da Olur'.
Siz siz olun; siz olun canlar.
İyi bi'şey, korkmayın.
