Tek başına bir kadın düşünün; ağlıyor, isyan ediyor, kadın olarak kendisine dayatılanlara karşı yalnızlığıyla başa çıkmaya çalışıyor.
Üzerine bir de tek kişilik muhteşem bir oyuncu performansı ekleyin.
Bitmedi, dahası Dolunay Soysert'in rol aldığı, ödüllü yazar Seray Şahiner'in imzasını taşıyan tek kişilik 'Kul' oyununda.
Merdiven silerek kendini ve kocasını güç bela geçindiren 'Mercan'; aslında kocasının evden gitmesini isteyen, ama gidince de dönsün diye İstanbul'da ne kadar evliya türbesi, ermiş kilisesi, cemevi varsa tek tek dolaşıp adaklar adayan yapayalnız bir kadın. Onu sıkıştıran İstanbul'dan ve başa çıkamadığı duygularından kurtulmak için denemediği şey kalmıyor.
Dolunay'ın performansı öyle başarılı ki seyirciyi duygudan duyguya sokuyor, oyundan çıktıktan sonra üzerine uzun uzun düşündürüyor.
ONLAR GÖRÜNMEZLER
Oyun sonrası Dolunay'ı tebrik ederken oyuna nasıl hazırlandığını sordum, Samatya'da apartman silen kadınları bir süre gözlemlediğini söyledi.
"Onlar aslında görünmezler.
Apartmanları sadece siliyorlar ama kimse onlarla göz teması bile kurmuyor; ben bunu kendi apartmanımda prova yaparken fark ettim" dedi. Çok acayip duygularla ayrıldım Toy İstanbul'dan. Bu şahane performansı izlerseniz, ne demek istediğimi çok daha iyi anlayacaksınız.
