Kristine Tatbaş (47), 18 yıl önce gelin olarak Ermenistan'dan Adıyaman'a gelin olarak geldi. 3 çocuğu ile birlikte yaşadığı evde 6 Şubat'taki asrın en büyük deprem afetini yaşadı. Konteyner kentte yaşamına devam eden Kristine Tatbaş, konteyner evinin kapısını SABAH'a açtı. Yaşadıklarını ise gözyaşları içerisinde anlattı:
Gelin geldim, Türkiye'yi çok beğendim burada kaldım. Deprem günü eşim ile oğlum evden çıktılar. Kızlarım ise derin uykudaydılar kalkamadılar. Evimiz sobalıydı. Yatağımız da yoktu. Yerde yatıyorduk. Eşim ve oğlum çıktıktan sonra bana çıkmam için bana seslendiler ama kızlarım uyanamadıkları için ben çıkmadım. Aralarına girip kızlarıma sarıldım. Duvar saati kafama düştü. Daha sonra soba boruları döküldü, yüzümüz hep kurum oldu. Sarsıntı çok uzun sürdü. Deprem bittikten sonra kızlarım benim de ağırlığımı hissetmeleriyle kalktılar, ama depremi hissetmediler. Telefonlar çalışmıyor, arabamızla okulun bahçesine gittik. Bizimle beraber birçok kişi daha oraya geldiler. Bir süre sonra çocuklarım acıkmaya ve susamaya başladı. Korkumdan eve de giremiyorum, çocuklara dayanmalarını söyledim. Çocuklarım 3 gün susuz kaldılar. Ne yapacağımı düşünürken bir pet şişe buldum. Yağmur da çok yağıyordu. Sırılsıklam oldum o pet şişeyi yağmur suyuyla doldurdum. Yağmur suyunu çocuklarıma içirdim. Kötümü yaptım bilmiyorum ama ben annelik görevi yapmak istedim. 3 günün sonunda somun ekmek getirdiler ama çok bayattı. Tutunca kendiliğinden parçalanıyordu. Çocuklarım o kadar acıkmış ki o bayat ekmeği bisküvi, pasta gibi yediler. Ben o kadar şaşırdım ki 'Demek ki o kadar acıkmışlar ki ekmeği bir çırpıda pasta yer gibi hevesle yediler. Ben kendi payımı da onlara bıraktım. Tabii ondan sonra yardımlar geldi, yemekler, elbiseler dağıtıldı. Konteynerlar dağıtılınca buraya yerleştik. Şimdi eşim ile birlikte TOKİ'de yevmiye usulü temizlik işi yapıyoruz. Çocuklarımızı okutuyoruz. Onların iyi eğitim alıp iyi insanlar olmasını istiyorum. Eşimin de çalışabileceği düzenli bir işi olursa tek istediğim bu."
Deprem sonrası devletin bütün yardımları yaptıklarını, kendilerini hiç unutmadığını dile getiren Kristine Tatbaş, "Yapılan iyilikleri, yardımları asla unutamam. Ben buradan ayrılmayı bu sebeple gelin geldiğim bu yeri bu ülkeyi bir an olsun düşünmedim" dedi.
