Hazine ve Maliye Bakanı Nureddin Nebati Türkiye'nin yeni ekonomi modelini dünyaya tanıtmak için yola çıktı. Bugün Londra'da daha sonra Körfez ve Asya'da yeni dönemde Türkiye ekonomisinde atılacak adımları, yabancı yatırımcı için oluşturulan iklimi anlatacak. İletişim önemli.
Malumunuz bunun öncesinde Nebati pek çok kesimle bir araya geldi. En tartışmalı toplantılardan birisi ise ekonomistler, piyasa aktörleri ve akademisyenlerle buluşmasıydı. Nebati, fikirlerinin yarar sağlayacağına inandığı muhalif kesimden isimleri de davet etti. 22 Ocak'ta Dolmabahçe'de 60 kişilik bir ekiple 4 saati bulan toplantı yaptı ve önerileri, soruları aldı. Ortaya enteresan bir tablo çıktı. Sırf tarihe not olsun diye yazmak isterim.
Öğrendiğime göre toplantıya katılanlardan bazıları - sözüm ona muhalif olup ekonomiyi sadece kendileri bilenler- sorular kısmına gelindiğinde önce soru soranlara gülüp onları baskı altında tutarak aşağılamaya çalıştılar. Bakanı nasıl muhatap alıp da soru sorarlar? Bazıları da kendilerince tartışma çıkarmaya çalışarak bakanı sıkıştırmaya çalıştı. Bu iş böyle bitmedi çıkışta mahalle baskısı iyice arttı. Toplantıya katılanların isim listeleri suçlu listesiymiş gibi sosyal medyada paylaşıldı. Bu durum toplantıya katılan büyük bir kesimde infiale neden oldu. Kimisi kurumunu temsil ediyordu kimisi görüşü alınmak üzere çağrılmıştı. Büyük kısmı "Devletin bakanı bizden görüş almak istiyor; ülkemizin iyiye gitmesi için tabii ki orada bulunacağız" diyerek konuyu kapattı. Hatta isimlerini paylaşanlara karşı dava açacaklarını söylediler. Bu iş üzerinden sosyal medyada tartışma üstüne tartışma çıktı. Toplantı sonrası televizyon yayınlarına çıkanlara bile laf söylenmeye çalışıldı.
Doğrusu hayatımda böyle bir tablo görmedim. Her şeyden önce bizim geleneklerimizde davete icabet vardır. Dolayısıyla bu davete katılan ve görüşlerini bildirenler ülkeye hizmet edenlerdir. Ancak bir yandan bu toplantılara katılamadıkları için bu isimleri suçluymuş gibi ifşa edenler bir yandan da toplantıya katılıp "Geldim ama umurumda değilsiniz" havasıyla hem bakana hem de diğer katılımcılara saygısızlık edenler belki de dünyanın hiçbir yerinde saygıyla anılamazlar. Çoğu eski devlet bürokratı olan bu isimler bu saygısızlıklarıyla itibar kazandıklarını düşünüyorlar. Hatta bir de utanmadan tarafsızlıktan bahsedenlerin başında geliyorlar. Birkaç piyasacı olduğunu iddia eden kişi kendisini devletin, ülkenin üstünde görürler. Niye? Sosyal medyada takipçileri olduğu için mi?
Şimdi merak ediyorum. Acaba Nebati'nin Londra'daki toplantısına katılan yatırımcıları da liste liste ifşa edip "David, John, Mary niye toplantıya katıldınız?" diyecekler mi?
