Yine TRT ve yine gölgede kalan mükemmel bir dizi... "Bahar Dalları"nın ilk bölümünü içim acıyarak izledim. Ertesi gün reyting listesinin üst sıralarında "umutla" ismini aradım ama nerdeee? Seyirci, TRT'de dizi izleme alışkanlığını kaybetmiş. Kurum, ağzıyla kuş değil, dinozor tutsa, hikaye... Oysa bir kez daha Sumru Yavrucuk ile Altan Erkekli'nin muhteşem oyunculuğuna alkış tuttum. Genç oyuncuların duru performansını keyifle izledim. Klasik bir "intikam" hikayesini abartısız işlemek için seçilen nahif yolu takdir ettim. Dizinin kamerası, kurgusu, ışığı ve müziği standartların üzerindeydi. Her şeyi ilk bölümde anlatıp, reytingin belini kırmak gibi bir telaşları da yoktu. Eleştirebileceğim tek nokta, karakter betimlemelerinde hep "uçlarda" dolaşılmasıydı. Örneğin; Giritli Ailesi'nin "toptan" kötü olması ve kötülükten başka bir şey düşünmemesi gibi... Sumru Yavrucuk ise bana göre Türkiye'nin en iyi üç dizi oyuncusundan biridir. Bu kez de "müşfik anne" karakterinin içine adeta "çekecekle" girmiş. Aslında Sumru Yavrucuk öyle uç karakterleri canlandırmıyor. Daha ziyade "sıradan" tipleri oynuyor. İşin zor kısmı da zaten bu. Zira bir karakter ne kadar "sıradan" olursa, canlandırılması o kadar zordur. Karikatürize tipleri ya da marjinal karakterleri oynamak nispeten daha kolaydır. Sumru Yavrucuk'ta zoru kolaya çeviren "sinir bozucu" bir oyunculuk yeteneği olduğunu düşünüyorum. "Bahar Dalları"nın bende kalan tortusuna gelince: Uluslararası müzik imtihanını kazanan kızı, annesini arayıp, müjdeyi veriyor: "Senin kızın kazandı anne!.." Dikkat edin, "Ben kazandım" demiyor, "Senin kızın kazandı" diyor. Bir anneyi onurlandırmak için bundan daha güzel bir cümle kurulabilir mi?
