Hatay'ın Defne ilçesinde annesi Semra Özbay ile konteynerde yaşam mücadelesi veren Barış Özbay'ın hikayesi, depremin ardından yaşadığı travma sonucu okulu bırakıp kendini bilgisayar ve telefona kapatmasıyla Türkiye'nin gündemine oturmuştu.
3 yıl boyunca evden dışarı adım atmayan, kişisel bakımını dahi ihmal eden genç, Hatay Valisi Mustafa Masatlı'nın talimatıyla harekete geçen Aile ve Sosyal Hizmetler Müdürlüğü ekiplerinin uzun uğraşları sonucu ilk kez dışarı çıkarıldı, tıraş oldu ve duş aldı.
ANNE ÖZBAY'DAN GÖZYAŞLARI İÇİNDE "EVLENİP YUVA KURMASINI İSTİYORUM" FERYADI
Oğlunun yeni haline sevinç gözyaşlarıyla bakan 50 yaşındaki anne Semra Özbay, bu durumun kendisi için bir hayal olduğunu belirtti. Özbay, "Oğlumun bu yeni hali hep hayaldi ama gerçek oldu, evladımın eski haline dönmesini istiyorum. Kendi hayatını yaşamasını ve arkadaşlarıyla birlikte takılmasını istiyorum.
Her anne istediği gibi hayalim, torun sahibi olmak istiyorum. Hayalim evlenmesini ve çoluk çocuğa karışmasını istiyorum" sözleriyle en büyük arzusunu dile getirdi. Evinin Antakya Belediyesi ekipleri tarafından temizlenmesi ve sağlık ekiplerinin gelip Barış'ı muayene etmesi, anne için umut ışığı oldu.
BARIŞ ÖZBAY'DAN ŞAŞKINA ÇEVİREN İTİRAFLAR: "NEDENİNİ BİLMİYORUM AMA HAYATI SEVMEDİM"
Ancak annesinin tüm umutlarına karşın, zorla dışarı çıkarılıp tıraş edilen ve banyo yapan Barış Özbay'ın düşünceleri hala karanlıktı. Hayatına müdahale edilmesinden rahatsız olduğunu belirten genç, sarsıcı itiraflarda bulundu: "Ben ilk röportajda dediğim gibi hiçbir şey yapmak istemiyorum, tedavi olmak istemiyorum... İyileşince hiçbir şey değişeceğini düşünmüyorum.
Düşüncelerimi hala aynı bir şey yapmak istemiyorum. Hayat yaşamaya değmez. Hayatı yaşamaya gerek yok." Annesinin evlilik ve torun hayallerine ise net bir cevap verdi: "Annemin hayali hayatı yaşamamı istiyor ve evlenmemi istiyor... ama ben öyle şeyler hiç düşünmüyorum. Benden baba olmaz, iyileşince de benden baba olmaz."
Durumunun sağlık sorunlarından değil, evde oturmaktan kaynaklandığını iddia eden Barış, sözlerini "Nedenini bilmiyorum ama hayatı sevmedim... Hayat inişli ve çıkışlı ama ben sadece pes edenlerdenim.
Hayatım o inişleri çıkışlarına değmiyor işte" diyerek tamamladı. Barış'ın fiziksel olarak temizlenmesi ve ilk adımı atması bir başlangıç olsa da, zihinsel olarak değişime karşı gösterdiği bu güçlü direnç, profesyonel psikososyal desteğin hayati önemini bir kez daha ortaya koyuyor.
Yetkililerin ve uzmanların Barış'ı yeniden hayata kazandırma çabaları devam ederken, annenin umudu ve Barış'ın karamsarlığı arasındaki tezat, depremin geride bıraktığı görünmez yaraların derinliğini gözler önüne seriyor.