Bunca iç karartıcı gündem arasında beni en çok gülümseten, içimi umut dolduran haberdi. Eylemleri ile internet fenomeni haline gelen grafiti sanatçısı üç genç, duvar boyarken karşılarında takım elbiseli adamları görünce 'Eyvah, zabıta geliyor galiba' diye kaçmaya yeltendiler. Gelen kişinin Çevre ve Şehircilik Bakanı Mehmet Özhaseki ve ekibi olduğunu görünce korkuları bir kat daha arttı. "Vallahi biz bir şey yapmıyorduk" diye savunmaya geçerken, bakan söze girdi. Gençlerin duvara çizdiği ve Afrin harekatına ithaf ettiği 'bebeği şefkatle okşayan kanatlı Mehmetçik' figürüne bakıp "Yapın yapın, hatta bunları daha çok yapın" dedi. Gençler rahatladı.
İçlerinden biri "Ama belediyeler bizim yaptıklarımızın üzerini kapatıyor" deyince, Bakan Özhaseki net mesaj verdi: "O belediyelere benden selam söyleyin." Grafiti, son zamanlarda dünyada en çok gelişen sokak sanatı. Hatta benim ziyaret ettiğim bazı dünya kentlerinde sadece grafiti sanatçılarına ayrılmış özel sokaklar, mahalleler vardı.
Öyle ki, turistler sırf grafiti sanatçılarının eserlerini görmek için buralara geliyorlardı.
Önerim şu:
Belediyeler, şehrin beton ya da sac levha ile kaplanmış çirkin sokaklarını grafiti sanatçılarına açsın.
Hatta güzel sanatlar akademilerinden bir grup öğretim görevlisinden oluşan jüri, bir ön eleme yapıp hangi sanatçıların grafiti boyayacağına karar versin. Grafiti sanatçıları da ellerinde izin belgeleriyle, şehrin kendilerine ayrılan bölümlerinde sanatlarını icra etsin.
Belki o zaman 'Buraya çöp döken eşektir' yazılarından kurtuluruz!
