Ayça Şen:
Ayça Şen'i çok önemserim. Albüm çıkınca baktım ki, boydan boya derli toplu bir sound, artı tam Ayça Şen'den beklendiği gibi çok eleştirel. Toplumun bugününe eleştiri var. Mesela 'Oryantalden Bıkmadın mı' diye bir şarkı var, bana göre televizyon programlarının stüdyo eleştirileri. Hani tın tın sesiyle oynamaya doyamıyor ya kimse... Sound tam olarak rock değil, pop değil ama hakikaten tutarlı. Sonuçta Ayça Şen'in vokali de eklendiğinde, çok iyi bir albüm.
Bulutsuzluk Özlemi:
Zamska' çok güzel bir albüm. Şunu söyleyeyim; ille şarkıların mesaj vermesi şart değildir. Bir şarkıcıdan, müzisyenden, besteciden ille bu beklenmez; müziği iyi yapıyorsa varsın mesaj olmasın. Ama hem iyi müzisyen, hem iyi vokal, hem iyi orkestra, bir de hayatla ilgili doğru şeyler söylüyorsa o zaman tapmanız lazım. Bulutsuzluk Özlemi böyle! 'Zamska'da ana fikir, çekip gitmek üstüne. Bugünlerden memnun değil ama umutsuz da olmak istemiyor. Nejat Yavaşoğulları bir yerlere gidip, yeniden 'şarj' olmayı önerir, 'Zamska'nın tamamı böyle şarkılardan oluşuyor. Bütün albüm çok iyi.
Melih Ünen
Melih Ünen tam bir sürpriz. 'Arkası Yarınlara'da besteler çok iyi, vokali çok iyi. Beni albümde en çok çarpan şey; dili. Günümüz kuşağının dili derme çatma bir dil gibi, Ünen de genç ama sözcükleri o kadar düzgün kullanmış ki, 'genç kuşağın dili de yerli yerinde kullanıldığında gayet anlaşılır ve gayet kendilerine göre bir dil'miş... O yüzden çok çarpıldım, tavsiye ederim.
