- Değişimden söz ettik ama hep bir akımla doğmuştur müzik… 1968’ler, 70’ler vs… Popun da bir kimliği vardı o dönemler… Toplumsal duyarlılıkla örtüşmüyor değil mi artık müzik?
Bence insanoğlunu çok fena uyuttular. Bir dönem politikayla, siyasetle ya da fikirlerle buluşan, bir akımla birlikte gelen müzik vardı. Amerika’da da vardı. Devlet öğrencileri öldürdü… Düşünüyorlar, konuşuyorlar, yürüyorlar vs… Onların yaptığı bir müzik vardı, daha politikti. Joan Baez’ler vardı. Bence uyuşturucuyu saldılar, liselere, üniversitelere; uyuşturdular insanları. Yani, müzik siyasetle, yönetilme şekliyle şekil alır. Toplumlarda müzik, düşündüğün bir şeyi ifade etme arzusundan, söylemek istediğin bir derdin olduğunda, o şarkıyı söyleme ihtiyacından çıkardı, şimdi artık müzik “mış” gibi. Pek fazla da konumuz yok, aşk var sadece.
Daha derin, daha içsel konularda yazmayı çok seviyorum, "Bir Çaresi Bulunur" öyle bir şarkı. Ben yazdığım zaman öyle sözler yazıyorum. Bence insanın kendi içine gittiği bir yolculukta, ya sözler öyle çıkıyor ya da sipariş üzerine çıkıyor. İkisinin ötesinde çok politik bir şey yok, ya da ben takip etmiyorum. Eskisi gibi yok.