Iğdır yoksul bir il. Türkiye'de kişi başına milli gelir 10 bin dolar iken Iğdır'da kişi başına gelir 750 doları bulmuyor! Iğdır'da tarım ve hayvancılık öleli yıllar olmuş. Koca il sınır ticareti ile nefes alıyor. Kısmi ambargo altındaki İran kapısı bile işe yaramıyor. İlde iki kapı var. Dilucu Kapısı Nahçıvan'a, Alicanlar Kapısı Ermenistan'a çıkıyor.
Dile kolay!
Iğdır-Erivan arası 40 km. Iğdır'dan Erivan'a ulaşmak 50 dakikayı bulmuyor. 1937'de açılan ve Ermenistan'a sıfır noktada olan Alicanlar Kapısı 1950'den bu yana kapalı, Alicanlar Kapısı 59 yıldır çalışmıyor.
Iğdırlılar ne yapsın? En büyük pazarları olan Türk cumhuriyetlerine ulaşmak için Nahçıvan'a yüklenmişler. Doğu Anadolu Bölgesi'nin en büyük TIR filosunu kurmuşlar. Iğdırlı işadamları Azerbaycan'da 100 milyon dolar yatırım yapmış. 2008'de Iğdır'ın ihracatı 87 milyon doları bulmuş.

***
Iğdır, teşvikten pay alamamış. Açılım bekliyor. O yüzden Türkiye-Ermenistan ilişkilerindeki değişim gündeme gelince Iğdırlılar nefesini tutmuş, gelişmeleri izliyor. "Azerbaycan ile ilişkiler sekteye uğrar!" diye korkuyor.
Iğdır Ticaret ve Sanayi Odası Başkanı Kamil Aslan, " Kaş yapalım derken göz çıkarmayalım" diyor. Ekliyor:
"Ticaretten yanayız! Ticaretin milliyeti olmaz. Çıkış yolumuz sınır ticaretinden geçiyor. Hükümetin dış politikasını destekliyoruz. Ama açılım için eski sayfalar kapanmalı. Barış böyle sağlanmalı." Elbette bölge insanı sağduyulu.
Fakat heyecan fırtınası 150 hanelik aşağı ve yukarı Alicanlar Köyü'nde esiyor!..
Çünkü Azerbaycanlı gazeteciler buraya akın etmiş!!! İl hareketli.