Hamamizade İsmail Dede Efendi'yi duymuşsunuzdur mutlak, bu yazıyı okuyorsanız.
En azından onun "Yine bir gülnihal" adlı şarkısını dinlemişsinizdir bir yerlerde kesin..
Saraya intisap etmeden hayatını aile hamamını işleterek kazandığı için "Hamamizade" dediler ona..
Mevlevi Tekkesine girip, çile süresini doldurarak "Dede" olduğu için, bu sıfat da geldi, İsmail Efendi'nin adının başına..
Üçüncü Selim, ondaki dehayı keşfedip aldı saraya.. İkinci Mahmut ve Abdülmecit zamanlarında da saraydaydı..
Ama II. Mahmut'un Donizetti Paşayı getirtip bugünkü Cumhurbaşkanlığı Senfoni'nin temeli Muzika-i Hümayun'u kurdurması, Abdülmecit'in, Franz Lizst'i İstanbul'da ve Saray'da beş hafta ağırlaması, Dede'ye dokunmuştu..
"Bu Batı müziği bizim öz musikimizi unutturacak" telaşına düşmüştü.
O yıllar, yani 1800'lü yılların ilk yarısı, Avrupa'ya, Avusturya'dan başlayan bir salgın yayılıyordu.. Vals müziği ve dansı..
Hamamizade İsmail Dede Efendi "Bu müzik bizde zaten var.. Hem de çok evvelden" dercesine bir beste yapıp sundu, Sultana..
"Yine bir gülnihal!." Bir "Rast saz semaisi.." Tesadüf değildi tabii.
Semai, hele de rast makamında semai, üçlü vuruşlu valsti bir bakıma..
Yine Bir Gülnihal çalarken vals yapmayı deneyin.
Göreceksiniz.
Bunları niye yazdım?.
Her pazar Kadıköy'de, Karaköy/Eminönü iskelesi ikinci katında "Klasik Sabahlar Kahve Konserleri" var ya.. Saat 11.30'da..
Bu hafta, dört gencimiz var.. Soprano Ecrin Bal, Tenor Berke Meyman, Kemençe Elif Canıtez ve Kanun Erman Ertan..
Seslendirecekleri eserler yüzlerce yapıtından ne yazık ki çok azı günümüze kalan Hamamizade İsmail Dede Efendi'den.. Doğumunun 240'ıncı yılı Üstadın. Onu anacağız..
Çayımız, kahvemiz, sahlebimizle bekleriz efendim!.