Fuar için Barcelona'ya giderken, yanıma Richard Louv'un 'Doğadaki Son Çocuk' kitabını almıştım. Son zamanlardaki başucu kitabım bu
Kitap, doğada tehlike altında, soyu tükenmek üzere olan tek canlının insan olduğunu anlatıyor. Çünkü çocukların artık günümüzde doğayla bir ilişkisi kalmadı!
Richard Louv, teknolojinin yadsınamaz bir gerçek olduğundan ama gün geçtikçe çocukların, doğayla iletişimlerinin teknoloji yüzünden koptuğundan bahsediyor.
Kitapta bilimsel araştırmalara dayanan ilginç sonuçlar var.
Misal; aynı okulda eğitim gören öğrencilerden; ormana bakan sınıftakilerin, şehir manzarasına bakanlara oranla daha başarılı ve yeniliklere daha kolay adapte oldukları görülmüş.
Davranış bozuklukları sergileyen ve psikolojik destekle istedikleri sonuçları elde edemeyen gençlerin bir hafta boyunca doğayla iç içe yaşayınca, ilaç tedavisinden daha olumlu sonuçlar aldıkları da anlaşılmış.
Teknolojiyi hayatımızdan çıkarmak tabii ki mümkün değil, çıkarmayalım da! Nimetlerinden elbette faydalanalım ama yine de kendimizi de dört duvar arasına hapsetmeyelim.
Düşünsenize, en son ne zaman elinize bir kitap alıp bir parka gidip okudunuz?
"Memlekette park mı kaldı?" diyenlerdenseniz eğer; işte o parkları yok edenleri de cesaretlendiren, doğaya olan bu uzaklığımız değil mi?