KAŞINTININ NEDENLERİ NELERDİR?

- Virüs , bakteri, parazit ve mantar enfeksiyonlarına bağlı

-İlaç kullanımına bağlı

- Var olan romatizmal hastalıklara bağlı

-Cilt hastalıklarına bağlı

-Şeker hastalığı

-Karaciğer ve böbrek hastalıkları

-lösemi ve lenfoma gibi malign (kötü huylu) kan hastalıkları,

-Alerjik durumlar (Ekzema)

-Kaşıntının en sık rastlanan nedenlerinden birisi deri kuruluğudur. Sert alkali sabunlarla ve çok sıcak su ile sık banyo yapılması, derideki bu bozulmayı daha da arttırıp, koruyucu tabakasını zayıflatarak, deri kuruluğuna ve kaşıntıya yol açar. Ülkemizde yaygın olan liflenme ve keselenme alışkanlığının da derinin kuruyup kaşınmasında önemli rolü vardır.

-Deride görünür herhangi bir şey yokken, hasta kaşıntıdan yakınıyorsa, bu durum aksi kanıtlanana dek, altta yatan bir hastalığın belirtisi olarak kabul edilmelidir.

-Böyle bir kaşıntılı durumda en basitinden uyuz, bitlenme akla gelebilir. Yalnız vücut bitlenmesi değil, baş bitlenmesi dahi bazen gövdede yaygın kaşıntıya neden olabilir.

-Sıcak ve nemli ortamda görülen, terbezlerinin tıkanmasına bağlı ve halk arasında ''isilik'' diye adlandırılan hastalık da yaygın ve şiddetli kaşıntı yapar.

-Ayrıca bazı psikolojik kökenli rahatsızlıklarda da bölgesel veya yaygın kaşıntılar olabilir.

UYUZ:

• Yalnız insanlarda yaşayabilen ve gözle görülmeyen böcekle bulaşan, çok kaşıntılı bir hastalıktır.
• Bütün bulaşıcı hastalıklarda, diğer aile bireylerinde de kaşıntı olması yol göstericidir. Ayrıca uyuzda gece kaşıntı artışı çoktur ve bu da önemli bir ipucudur
• İnsandan insana; aynı yatakta yatmak gibi uzun süreli temasla veya çarşaf, çamaşır gibi ortak kullanılabilen eşyalarla bulaşabilir. İlk kez uyuz olanlarda kaşıntı 20 - 30 gün sonra, daha önce geçirenlerde ise çok kısa sürede ortaya çıkar.
• Kaşıntının şiddeti, yaygınlığı, gece artması ve ailesel özelliği çok tipiktir. El parmak araları, dirsekler, karın, kalça, cinsel organlar, memeler en çok yerleştiği bölgelerdir. Yoğun kaşıntı izleri ve az sayıda böceğin kazdığı tüneller görülebilir.
• Aşırı kaşıntı, mikrop kapmalara veya egzama gelişimine neden olabilir.
• Bebeklerde ve bağışıklık sistemi zayıf olan kimselerde, normalde tutmadığı saçlı deri, avuç içi, ayak tabanı gibi alanlarda yerleşerek, daha şiddetli olabilir. Her insanda hastalığa yakalanma olasılığı aynıdır; fakat, aynı ev içerisinde çok sayıda insanın yaşadığı, yatılı misafirliğin sık olduğu kesimlerde yayılma daha hızlı olur.

TEDAVİSİ...

Çok zor olmasa da uğraştırıcıdır ve titiz bir uygulama gerektirir.

Birinci ilke; bir kişinin hasta olduğu bir evde herkesin tedavi olması,

İkincisi ise bulaşma kaynaklarının dezenfeksiyonudur. Çamaşır ve çarşaflar kaynatılabilir, kaynatılamayan eşyalar, kızgın ütüyle ütülenebilir veya bir hafta insandan uzak kalacak şekilde, metal veya plastik bir kapta saklanarak; insan dışında uzun süre yaşayamayan böceklerin ölmesi sağlanır.

İLAÇ TEDAVİSİ OLARAK...

Uygulamada en önemli nokta, böceğin sevmediği baş ve yüz dışında, ilaçların tüm vücuda önerilen aralıklarla sürülmesi ve tedavi süresi içinde bölgenin, ilaçsız kalmamasıdır. Bu süre, ilaçlara göre 12 - 72 saat olabilir. Önemli olan, erken dönemde doktora başvurup; hastalığı, çevreye yayılmadan ve başka sorunlara neden olmadan denetim altına alabilmektir.