23 Nisan Ulusal Egemenlik ve Çocuk Bayramı yaklaşırken, özellikle ilkokul ve ortaokul öğrencileri bu özel günü coşkuyla bekliyor. Bayram hazırlıkları sürerken, öğrenciler sınıf etkinlikleri ve kutlama programlarında okumak üzere anlamlı, duygusal ve etkileyici şiirler arayışına girdi. İki, üç ya da dört kıtalık kısa ama etkileyici şiirler, bu özel günde en çok ilgi gören içerikler arasında yer alıyor. İşte, en güzel, en anlamlı, duygu dolu, 2,3,4 kıtalık 23 Nisan şiirleri haberin devamında...
ÇOCUKLAR (GÜLTEN AKIN)
Çocuklar
Onlar artık konuklardır
Herkes kendince ağırlar konuklarını
Kimi şakıya şakıya
Kimi susarak, yumuşak
Yaşadıkça eskir, ağırlaşır
Artar boşluk
Gün ayrı galaksiler
Uzaklaşır kaç bin ışık yılı
Sevgilerin, özlemlerin
Miadı dolmuşsa
Zorla zorla zorla
Nereye kadar
Onlar hoşça gitsinler
Kalmalı bir eyyam daha
Utana sıkıla
GAZİ MUSTAFA KEMAL ATATÜRK'ÜN İZİNDE
Bugün 23 Nisan,
Cumhuriyetin temeli,
Egemenlik halkın,
Özgürlük bir hedefi.
Meclis açıldı bu günde,
Türk milletinin iradesi,
Tuttu her bir yurttaş,
Kendi geleceğini elinde.
Çocuklar sevinçle,
Bayrakları ellerinde,
Bütün dünya görsün,
Atatürk'ün izinde.
ÇOCUKLARIMA (AZİZ NESİN)
Dalga mı geçiyorsun düşler mi kuruyorsun
Öyle sonsuz sınırsız düşler kur ki çocuğum
Düşlerini som somut görüp şaşsınlar
Böyle bir dalgacı daha dünyaya gelmedi desinler
Dünyada yapılmamış işler çoktur çocuğum
Derlerse ki bu işler bişeye yaramaz
De ki bütün işe yarayanlar
İşe yaramaz sanılanlardan çıkar
ANNELER VE ÇOCUKLAR (SEZAİ KARAKOÇ)
Anne ölünce çocuk
Bahçenin en yalnız köşesinde
Elinde bir siyah çubuk
Ağzında küçük bir leke
Çocuk öldü mü güneş
Simsiyah görünür gözüne
Elinde bir ip nereye
Bilmez bağlayacağını anne
Kaçar herkesten
Durmaz bir yerde
Anne ölünce çocuk
Çocuk ölünce anne
UÇURTMA (RIFAT ILGAZ)
Çocuklarımız neleri sevmiyorlar ki…
Uçurtmayı seviyorlar sözgelişi,
Bir havalandı mı uçurtmaları
Daha da güzelleşiyorlar.
Maviliklerde gözleri
Özgürlüğü yaşıyorlar
Uçurtmalarla birlikte.
Koparıp da iplerini hele
Bir kurtuldular mı ellerinden,
Öylesine seviniyorlar ki,
Gidiş o gidiş, bile bile…
Kızalım mı umursamayışlarına?
Kendi yaşamlarını izliyorlar boşlukta.
Onlar da birer uçurtma değil mi?
Bizim de ne süslü uçurtmalarımız vardı,
Alıp başlarını gitmediler mi?
Gözümüzden bile esirgedik
Hangi birinin ipi kaldı elimizde?
