Önder Aytaç ile Emre Uslu, benim de yıllardır söylediğim bir konuya değiniyor:
"Derin devlet çok bilinçli bir şekilde Kürtler arasında PKK dışındaki hiçbir yani oluşuma kesinlikle izin vermiyor. Geçmişteki Şerafettin Elçi ve Abdülmelik Fırat'ın parti çalışmalarında gösterilen tavır da bu durumun açık ve seçik örneklemeleri..." ( Taraf, 16 Şubat )
Rakibin gücünü bölmek, siyasi mücadelenin temel kurallarından biridir: 'Düşmanımın düşmanı dostumdur!'
İngilizlere kadar uzanmaya gerek yok, Osmanlı bu kadim numarayı gayet iyi bilir ve uygulardı.
Bizde ise tam tersi yapıldı: PKK'nın daha da güçlenmesi için, ona rakip olabilecek kişi ve gruplar, örgütün yaptığı baskı yetmezmiş gibi, bir de devlet eliyle cendereye alındı.
Boşuna ' kirli savaş' demiyoruz.