Daha önce de bahsetmiştim. Bölgeye gittiğimizde köy evinden bozma tek derslikli okulu görünce "helal olsun" çekmiştik içimizden. Köylüler cepten para verip okul sırası, soba, karatahta, harita, defter kitap ve diğer araç gereçleri almış, devletten tek kuruş talep etmemişti. Öğretmenin bile aylığını yine ceplerinden ödüyordu o köylü yurttaşlar.

Kuzucuklar
Bir ara okulun yegane sınıfını dolduran çocuklarla söyleşiler yapıp oyunlar da oynadık. Ali Baba'nın Çiftliği şarkısını hep birlikte söylerken baktık ki bazı miniklerin taklit kabiliyeti yüksek. Onları sınıfın ortasına çıkarıp özel çekimler yapmıştık. Kimi kedi, kimi horoz, kimi kuzu taklidi yapıyor ve hepimizi çok güldürüyordu.

Nazlı bebe
Bir ara en arka sırada oturanı işaret edip "çok güzel maymun taklidi yapar bu Burhan" dediler. Çağırdık nazlana nazlana geldi Burhan da. Sonra gerçekten de şaşırtıcı bir ustalıkla maymun taklidi yaptı. Sorduk, derslerinde çok başarılı bir öğrenciymiş zaten. Burhan Köymen, ezbere şiirler okur, Ömer Seyfettin'den hikayeleri neredeyse eksiksiz nakleder, matematikte herkesten önce çözermiş soruları.

Nerede o?
Sonra aylar geçti yine gittik oraya. Çocuklarla kucaklaştık, şakalaştık. Bir ara aklıma düştü ve sordum genç öğretmen hanıma;
- Burhan nerede hocam, görünmüyor ortada
- Burhan gitti Savaş abi. Sivas'a çobanlığa gitti
- !!!!!
- Ağlaya ağlaya koptu gitti çocuk. Dağlarda çobanlık yapıyor şimdi. Çaresi yok ki başka

İşe gidiyormuş
Her yıl belli aylarda yöredeki ailelerden çoğu Anadolu içlerine doğru "işe gidiyorlarmış".
Burhan ve ailesi de bunlardanmış işte. 7 kardeş, bir anne, bir baba, bir de kocamış dede. Binmişler bir kamyonun kasasına ve gitmişler Sivas'a doğru. Okulun en başarılı öğrencisi küçük Burhan dersleri filan bırakıp ailesiyle beraber gitmiş yani. Dağda çobanlık yapmaya.
Oysa mezrada açacağız dediğim okul Burhan'ın okuluydu.
Bundan bile mahrumdu Burhan, Çoban Burhan