Çağan Irmak adlı "sihirbaz" ın yazıp yönettiği "Babam ve Oğlum" rekora koşuyormuş. Çok fazla kopyayla çıkıp, çok fazla sinemada oynamamasına karşın vizyona girişinden bu yana 2 tam hafta bile geçmeden 150 bin civarında seyirciyi çekmesi bunun ilk işareti.

Can getiren
Bu film niye başarılı hiç düşündünüz mü? Başarılı; çünkü her izleyen sevdi. Başarılı; çünkü her izleyenin yüreği tutuştu, içi kıpraştı. Sadece gözüne yaş değil, canına da can geldi herkesin.

Limon suyu duygular
Yönetmeni sihirbaz olarak anmamın nedeni var. Küçükken yaptığımız oyunu hatırlayın. Mürekkepli kalemin haznesine limon suyu çeker, sonra kağıtlara yazı yazardık. Hiçbir şey görünmezdi ilk önce.

Müthiş
Sonra o kağıdı dikkatlice ateşin üzerine doğru tutar beklerdik kısa süre. Ateşin sıcağıyla kuruyan limon suyu aniden kararır ve gizli yazımız çıkardı ortaya. Sonra da bu müthiş sihirbazlığın coşkusunu paylaşırdık arkadaşlarımızla.

Ateş tutmak
Çağan'ın yaptığı da bir bakıma böyle bir sihir. Hikayesini önce limon suyu gibi yürek haznemize dolduruyor. Sonra anlatımı, kurgusu, oyuncusu, müziği, dekoru, mekanıyla bir ateş tutuyor. Nicedir gözle görüp, algılayamadığımız, ama her birimizin içinde saklı olan o duyguları belirginleştiriyor.

Örtü
Ya da ne bileyim; üstü tozla kaplı duran, netliğini, görüntüsünü yitirmiş hallerde bekleşen pirüpak duygularımızı yaman bir el ustalığıyla kurtarıyor örtüsünden.

Tekrar teşekkür
Çoktan erozyona uğradığını düşündüğümüz, "gitti ve asla gelmez" sandığımız hasletlerimizi yeniden gün yüzüne çıkarıyor ve; "Biz aslında buyuz, nerelere savrulmuşuz?" muhasebesine oturtuyor bizi.
Tekrar eline sağlık o dostların. Yani hem sihirbaz yönetmen Çağan'ın hem bütün "Babam ve Oğlum" cuların.