Noktasına dokunmadan aynen yazıyorum. Çünkü "Savaş Amca sana teşekkür ederiz" diye başlayan masum satırlar ufacık bir çocuğun kaleminden çıkma. Hangi büyük, bir çocuğun duygu ve düşüncelerine "düzeltme " yapabilir ki...

Saçlar uzadı
"Sevgili Savaş amca. Sana kendim olarak ve arkadaşlarım olarak da sınıfça teşekkür ederiz. Çünkü Milli Eğitim Bakanımızın okulundaki öğrencilerin eski fakir günlerinde nasıl tıraş edildiğini, saçları uzadı diye öğretmenin onları tıraş ettiğini yazmıştın ya. Bizim de burada berber de yok, paramız da az. Ayda iki defa tıraş yerine bir defa olursak o para evimizde kalıyor.

Şekil çıkarttılar
Sana teşekkür sebebine gelince, bunu duyan bir berber çok duygulanmış. Bizim durumumuzu düşünmüş.
'Okulları da uzak, paraları da olmayabilir' demiş ve buraya geldi.
Adı Nesrin Yeşilyurt diye bir ablaydı. Alanlı Köyü'nde ne kadar öğrenci varsa -35 tane filan var- hepsinin saçlarını çok güzel kestiler hem de şekilli çıkarttılar.

"Nerede" diyen varsa
İşte o yüzden sana teşekkür ediyoruz. Seni de buraya bekliyoruz. Ellerinden öperim. Yanımdaki arkadaşım Ahmet' in de selamını söylüyorum, o da ellerinden öpüyor." İşte böyle sıcak, saf, içten satırlar bunlar. Peki bu mektubun geldiği köy nerede mi? Boş geçin dostlar . Bırakın o da bende kalsın.