Gözden ırak olan gönülden de ırak olur ya, gazetelerin yurt büroları da biraz öyledir. Ne zaman ki bir bölgede, bir kentte olaylar art arda patlar... Haberler, fotoğraflar bölge sayfalarından birinci sayfalara terfi eder, o zaman kıymetlenir oralar. Değerlenirler merkezleri için. Birkaç gün irtifa verilir, gaz verilir, "aferin koçlar" çekilir, sonra yine söner, süner yurt bürosunun havası.

Kar yağıyor eyvaaah!..
Taşrada gazetecilik yapmak iğneyle kuyu kazmanın diğer adıdır. Merkezde, büyük kentlerde kesekağıdı patlasa, kar yağmur atıştırsa, yaralamalı kaza olsa, hormonla büyütülüp, sütun santim takviyesi alır, bölgelerde kıyamet kopsa zor bela "gösterilir." Bunu niye mi yazdım? Az ötede bir kardeşi, genç bir meslektaşı anlatacağım da ondan yazdım. Bi göz atmak isterseniz buyurun okuyun.