Dün sabaha karşı Beşiktaş'ta, Mısırlı Bahçe Sokak'tayız. Çok katlı bir apartmanın bodrumunda "şüpheli ölüm" kaydı düşülerek anons edilmiş bir olay var.
Ölen ya da öldürülen tek de değil, bir kadın bir erkek iki kişi.

Gık çıkmaz
Biliyoruz.
Bu tür olaylarda polis, midye gibi kapanır, ser verip sır vermez.
Hele de ölenlerin işi, meşguliyeti, ismi özellik arz ediyorsa, fermuar çekili ağızlardan "gık" çıkmaz.

Dostça yaklaştı
Bu defaki ketumlukları iyice ağdalı.
"Neden acaba?" diye soruyor, çok sonra öğreniyoruz sebebi. Ölenlerden erkek olanı bir deniz astsubayı, Sarıyer Orduevi Müdürü Şevki Balcı'ymış. Kadere bak. Geçen yıl bazı etkinlikler için 3 kez o orduevine gittimdi, üçünde de sıcakkanlı, sevecen, dostça yaklaşımını çok sevdimdi.

Suskun kahveler
Sonra saatler geçiyor, şafak söktü söküyor, habercilerin bekleme maratonu sürüyor.
Olay detaylarını haber sayfalarında okursunuz nasılsa.
Ben olayı değil bizim çocukları, gece muhabirlerini anlatacağım. Hani bir anlamda, gecelerin medyatik sahiplerini, Halit Çapın ustanın tabiriyle "suskun kahvenin türkücüleri"ni.
Okursanız aşağıya yazdım.