Rakibiniz bir gün önce kazanmışken, sizin de galibiyetten başka sonuç şansınız kalmamışken, tüm günü "ne olacak?" sorusuyla geçiriyorsunuz.
Süper Final'in en sert dişlisinin, Beşiktaş'ı yenmekten ziyade raporlarla kafa yorması, maçın sonucunda ne kazanacağını bilememesi ve 50 bin taraftarıyla kucaklaşarak, "haydi bakalım" demesini beklendi.
Etik Kurulu raporunun, bu raporu tartışan Federasyon Yönetimi'nin ne karar vereceğinin peşine düşmüş oyunculara, Aykut Kocaman şampiyonluğu nasıl anlatacak, onları nasıl hazırlayacak?
Zor günlerin, anların peşinden Alex ve Emre kaybı da geldi. Takımın iki komutanı yoktu sahada. Her şey bıçak sırtında gelişirken, Volkan'ın sakatlığı da geldi. Aykut hoca'ya "kabusu tarif et" deseler, her halde bir büyük maça bu şartlarda çıkmak aklına gelirdi. Yine de... Üç gün önce Ankara'da kupa maçında da ellerinden geleni esirgemeyenler, buraya kadar boşuna gelmediklerine karar verdiler.

BİENVENU VE DİA İLE TAZE SOLUK
Beşiktaş'ın takım halinde direnişini kırmak için aksiyon üretmeleri şarttı. Her şeyi denediler. Önde baskı kurdular, topu kanatlara taşıdılar, göbekten özellikle Cristian ile delici hamleler yaptılar. Direkten dönen top da oldu, Rüştü'nün kurtarışları da. Ama gol geciktikçe, maç öncesindeki şartlar oluştu. "Acabalarla" oynamaya başladılar, yenik duruma düştüler.
Stoch üç dakika sonra eşitliği getirdi, golün rüzgarı da 15 dakikalık tempolu baskıyı. Kale önüne kadar her şey iyi gidiyor ama "karar noktasında" Alex'sizlik Beşiktaş defansından daha fazla etkisini gösteriyordu.
Önce Bienvenu, sonra da Dia ile takımına taze soluk getirmeye çalıştı Aykut hoca. Son 10 dakikaya girilirken yorgunluğun peşinden gelen basit top kayıplarıyla oyun kontrolsüz hale geldi. Takım atak hazırlamak yerine top kapmaya odaklandı. Saracoğlu'nun atmosferi, vazgeçmeyi barındırmayan final etkisini gösterdi ve son söz Egemen'in ters vuruşuyla söylendi;
Egemenlik Fenerbahçe'nindir.