Beklenen uçak geldi... A310...
Dalaman.
Uçağa bindik...
Havalandık... Bir süre sonra Demirel "Dolaşmaya başladı."
Hatır soruyordu.
Seyahate katılanlara teşekkür ediyordu.
Bu sırada... Bir türbülans...
Uçak "300 metre yukarı fırladı." Feryat edenler...
Kelime-i Şahadet getirenler... Yerlere yuvarlananlar...
Havada uçuşan eşyalar...
Demirel... Uçağın koridorunda...
"Başını ellerinin arasına almış" upuzun yatıyordu... "Nazmiye nasıl?.. Nazmiye'ye bakın" diye bağırıyordu.
Sonra... Türbülans geçti.
Ama... Hepimiz perişan haldeydik.