İstanbul'da yaşanan olayların ardından Bursa'da yedi yıl aradan sonra seyirciye izin verilmesinin şaşkınlığı ve tedirginliği vardı. Ancak Cuma günü Beşiktaş kafilesiyle birlikte Bursa'ya giderken normal sayılabilecek güvenlik eskortuyla Bursa'ya geldik. Şehir sakindi. Şehir içinde dolaştık, gezdik, yemek yedik. Stadın yanındaki Kültür Park'ta oturup Bursalı taraftarlarla iç içe çay içtik. Sanki fırtına öncesi sessizlik vardı. 34 plakalı araçların içinde Bursa forması, kaşkollarla Reşat Oyal Kültür Park'ın içinde park edildiği dikkat çekiyordu. Sadece taraftarların, "Vali Beşiktaş tarafına izin vererek yanlış yaptı" eleştirileri vardı.
Saat 18.00'e kadar olay yoktu. Belli ki bu olayları organize edenler 18.00'den itibaren takım otobüslerinin girdiği sporcu girişinde odaklanmıştı. Ortada protesto edecek ya da saldıracak rakip taraftar bulamadıkları için medyaya "İstanbul medyası" diye küfürler ederek ilk saldırıyı gerçekleştirdi. Kaldırım taşları ve sopalarla yapılan ilk saldırıda ulusal ve yerel medyadan birçok meslektaşımız görüntü almak isterken yaralandı. Polis taraftarı dağıtmak için jop, su ve biber gazı kullanarak yolu açmaya çalıştı. Eski 1 Mayıs görüntülerini gölgede bırakacak meydan muhaberesi yaşandı. Maçın iptal kararından sonra saha içinde de Vali Bey'e protestolar yükseldi. Olayların olduğu uzun Altıparmak Cadde'sinde çıkamayan bin kadar taraftar sahanın içine girerek protokol tribünü tarafından çıkışı zorladı.

FUTBOL KAYBETTİ
Dün ilk saldırıya uğrayan meslektaşlarımız oldu. Ayrıca yaşanan rezalette biber gazıyla tanışmayan kalmadı. Bursa'da kazanan olmadı. Kaybeden insanlık ve Türk futbolu oldu. Aslında acıtan 7 yıl önce insanların düşüncelerine zehir tohumları ekenlerin ve gerginlikten beslenenlerin elini kolunu sallayarak dolaşması oldu, hatta medyada boy boy yer almaları oldu.
Asıl sorgulanması gereken bu...