Önce kulağa hoş gelen ancak üzerinde biraz düşününce boş olduğu ortaya çıkan sözleri sadece sanatçıların ağzından duymuyoruz. Koca koca profesörler dahi bu tip laflar edebiliyor. Örnek mi? Kanser uzmanı Prof. Haluk Onat, "Kansere yol açtığını bile bile sigara içeceksin... Sonra da kanser olunca tedavi masrafını isteyeceksin" demiş. Yani sigortaların, sigara içenlerin akciğer kanseri için tedavi parası vermesine karşı çıkmış. Bu haberi okuduktan sonra başka bir gazeteye baktım: 10'uncu Uluslararası Obezite Kongresi, Avustralya'nın Sydney kentinde toplanmış. Uzmanlar obezitenin yani aşırı şişmanlığın önümüzdeki dönemde bir numaralı ölüm nedeni olacağını belirtmiş. Bildiğiniz gibi aşırı kilolar, insanlarda çeşitli hastalıklara yol açıyor: Kalp ya da şeker gibi. Prof. Onat'ın aklına uyarsak, obez insanları da sigorta sisteminin dışına atmamız gerekiyor. Öyle ya, madem fazla yemenin aşırı şişmanlığa, onun da çeşitli hastalıklara yol açtığını biliyoruz... "Kardeşim, hem yiyorsun, hem de tedavi olmak istiyorsun, hadi başka kapıya" diyelim. Olacak iş mi! Bu abuk tartışmada önemli bir nokta da şu: Sanki insanlar sigorta sisteminden bedava yararlananıyormuş gibi bir yanılsamayla karşı karşıyayız. Adam onca yıl sigortaya para ödedikten sonra, siz onun tedavisinden nasıl kaçınırsınız? Hangi hakla, hangi vicdanla?