BAZI fenomen diziler vardır; yıllarca izleyiciyi peşinden sürükler ama finali bir türlü bağlayamaz.
Öyle saçma, öyle baştan savma bir finalle veda eder ki; akıllarda sadece o son bölümün başarısızlığı kalır.
Örnek mi?
Lost!
Açık söylemek gerekirse; Behzat Ç.'nin finali öncesinde de aynı kaygıyı yaşadım. "Acaba olayların kuyruğu birbirine nasıl bağlanacak?" diye merak ettim ama final tam da Behzat Ç.'nin şanına yaraşır bir şekilde oldu. Hele 'suçluların' aynı masanın etrafında toplandığı sahnenin diyalogları gerçekten de 'hayat dersi' niteliğindeydi.
Eser sahibi Emrah Serbes ve senarist Ercan Mehmet Erdem'in söylediği son söz de anlamlıydı: "Kimseye eyvallah demeden geldik, eyvallah demeden gidiyoruz..."
Bazı diziler senaryosuyla, bazıları oyuncularının performansıyla akılda kalır; Behzat Ç. ise 'tavrıyla' hafızalarda yaşayacak.