Geçen yıl tam da bugünlerde Avrupa Müzik'in sahibi Cengiz Erdem'le bir öğle yemeğinde buluşmuş, Göksel'in yeni çıkacak albümündeki şarkılarını dinlemiştik. O günlerde yazmıştım; Cengiz, Göksel'in yaz aylarında Türkiye'nin en çok konuşulacak kadın vokali olacağına inanıyordu. Ben de, 'Bunca polemiğin içinde Göksel'in sesi bile çıkmaz. Çünkü onun tarzı bu değil' demiştim. Ama bir ihtimal daha vardı; o susar, şarkılar konuşurdu... Nitekim öyle oldu. Göksel işini yaptı, kenara çekildi ve şarkılar konuştu. 70'li yıllara ait şarkıları cover bir albümde toplayan ve bütün kayıtları o yıllardaki gibi analog anlayışta kaydeden Göksel, billur gibi sesiyle bizi geçtimiz yaz çook eskilere götürdü. (Kuruçeşme Arena'daki konserini unutmam mümkün değil. Üç saat boyunca insanlar hiç durmadan dans etmişti.) Şimdi o albümün ikincisi yolda... Albümün adı 'Hayat Rüya Gibi'. 14 şarkı seçilmiş. 'Başıma Gelenler', 'Ah Nerede?', 'Sevil de Sevme', 'Hasretinle Yandı Gönlüm', 'Tek Başına', 'Palavra Palavra', 'Ölsem de Bir Kalsam da Bir', 'Eylül'de Gel', 'Kara Kara Gözler', 'Olmaz Olsun', 'İçime Sinmiyor', 'Kabahat Seni Sevende', 'Seninleyim' ve 'Deli Etme Beni'. Şarkıları, güzel bir bahar günü yollarda dinledik Göksel'le birlikte... Ben dinlerken çok uzaklara gittim... Yazlık sinemalara, çay bahçeli günlere, annemle babamın gençliğine... Bazen geçmişe gitmek iyi geliyor. Çünkü zaman öyle bir elek ki, kötüleri aşağı atıyor, iyiler ise hep üstte kalıyor. Ne zaman geçmişe yolculuğa çıksanız; iyiler aklınıza geliyor. Bu da ruhunuza dokunuyor, ister istemez sizi de bir 'iyi'lik hali alıyor. Ve Göksel sesi ve duruşuyla bana hep 'iyiyi' hatırlatıyor. Bu karanlık günlerde hepimizin başka bir ruh haline geçmemizde fayda var. Yanardağ patlamış, kara bulutlar dünyayı sarmış, herkes yollarda kalmış, felaket senaryoları almış başını yürümüş; kıtlık bile olabilirmiş, Avrupa senelerce güneş yüzü göremeyebilirmiş, miş, miş... Unutalım gitsin bunları... Bize biraz neşe lazım... Belki de şarkı söylemek lazım!