Olimpiyatlarda sadece rekabet ve madalya yoktu. Birbirinden ilginç insan hikayeleri vardı. Onları izlerken gördük ki, başarıya giden yolda tek gerçek var; o da çok çalışmak.
Kendine rağmen disiplinli olmak.
Dünyanın en hızlı adamı Usain Bolt ile ilgili videoyu izlediğimde koşarken uçmanın ya da uçarak koşmanın ne olduğunu gördüm...
Başarı öyle bilim adamlarının söylediği gibi siyahi genlere falan bağlı değil. Bolt, acı çekerek antrenman yapıyordu. Bunun bugünkü karşılığı onlarca madalya, yıllık 20 milyon dolar civarında bir gelir, bir star yaşamı...
Bolt, Jamaika federasyonundan yıllık 300 bin dolar maaş alıyor, bizim 'kız kardeşler'e federasyonun verdiği para aylık, bin 500-
2 bin lira civarında.
Şimdi önümüze bakalım. Gençlik ve Spor Bakanı ile Milli Eğitim Bakanı el ele verip Gamze ile Aslı'yı gençlerle, öğrencilerle buluşturmalı.

DERS OLMALI
Ben olsam bu iki genç kızın yaşam öykülerini, antremanlarda neler yaşadıklarını, hayallerini, hayal kırıklıklarını, kırılma noktalarını, yükselişlerini satır satır kağıda, kare kare filme döker; okul müfredatlarına sokardım.
Türkiye 2020'yi bu kadar isterken, işe buralardan başlamalı diye düşünüyorum.
Bugün Gamze ve Aslı'yı izleyen çocuklar, 2020'nin yıldızları olabilir. İngiltere Beijing'de 26 olan madalya sayısını Londra'da 47'ye çıkarmış.
Olimpiyatların kendi ülkesinde olmasının tabii ki etkisi var ama İngiltere'nin son 10 yılda spora milyarlarca dolar akıttığını unutmayalım...