Fransızlar 'l'amour fou' olarak tanımlar; ister çılgın aşk deyin, ister gözü kör eden aşk deyin... Belki de aşk değil de, uyuşturucu bağımlılığı kadar güçlü, ruhu tüketen, gazeteci ve yazar Hıncal Uluç'un bile istemeyecegi kadar yoğun bir tutku... 1950'lerde Bronx'ta; zamanın tanınmış 32 yaşındaki avukat playboyu Burt Pugach, 20 yaşındaki melez güzel Linda Rissi'yi gördüğü anda işte bu duyguyu hissetmiş. Burt, Linda'yı kafasına öyle bir takmış ki, birlikte olmaya ikna etmek için her yolu denemiş. Linda'nın ilgisini çekmeyi başaramayınca, kıskançlıktan gözü dönüp, korkunç bir şey yapmış. Linda'nın yüzüne asit atarak kadını kör etmiş! Bunun üzerine de 14 yıl hapis cezasına çarptırılmış. Normalde ilişkilerinin burada bittiğini düşünürsünüz değil mi? Ama öyle bir tutku ki, Burt hapiste de pes etmiyor ve Linda'ya aşkını ifade eden mektuplar yazmaya devam ediyor. 14 yıl sonra tahliye olduğunda akıl almaz birşey oluyor; evleniyorlar! Hem de ne aşkla... Linda kendisini kör eden ve hayatının bir bölümünü terörize eden bu adamsız hiçbir şey yapamıyor. Sürekli didiştikleri bir ilişki olmasına rağmen, "Her an beraberiz, biz 'soul mate'iz (ruh ikizi)" diyorlar.

KONTROL İHTİYACI VE SEVGİ
Burt ve Linda'nın hikayesi geçen ay Amerika'da 'Crazy Love' adıyla sinemalarda gösterime girdi ve büyük ilgi gördü. İnsanlar belki kendi fonksiyonsuz ilişkilerinden bir parça buluyor bu inanılması zor aşk hikayesinde. Gerçekten sevdiğiniz birisine fiziksel zarar vermenin hiçbir romantik yanı yok. Sevginin hiç olmazsa bir tanımı, sevdiğiniz kişinin güvenliğini ve iyiliğini kendinizinki kadar önemsemekse; bu iki kişinin yaşadıkları gerçekten sevgi mi, ihtiyaç mı, hastalık mı? Benim gözümde Burt ve Linda'yı biraraya getiren sebep; kişiliklerindeki boşluğu dolduracak, zedelenmiş ruhları ile yaşamak için bir neden yaratacak obsesif ihtiyaçları... Bu uçta olmasa bile çoğumuz ilişkilerimizde kontrol ihtiyacı ve sevgiyi birbirine karıştırıyoruz.