Valla hiç âdetim değildir ama kendimi tutamıyorum. Yavuz Bingöl'ün çektiği '72. Koğuş' hakkında acayip endişelerim var. Allah sizi inandırsın, her sabah gazeteyi açıp yeni bir '72. Koğuş' haberi ve fotoğraf karesi gördükçe ürperiyorum. İçimden bir ses, 2011'in ilk sinema hüsranına geri sayıyor. Tabii daha filmi izlemeden böyle bir cümle kurmak çok doğru olmayabilir, haksızlığa da girebilir, gün gelir özür de dileyebilirim ama dün gazetelerde çıkan kar üstünde işkence sahnesi karesi bile 'hüsran' beklentilerimi artırmaya yetiyor (Bakın iyi niyetimi saklı tutarak Hülya'lı fotoğraflara hiç girmedim). Oradaki bakışlar, ellerle malum yeri kapatışlar, o karakışlı ifadeler falan... Aaaah! Ah! Neyse, dur durak bilmeyen 'piarlamalar'ının devamında da hayırlısı olsun inşallah. Mahsun Kırmızıgül'den sonra exPrestij kadrosunun devamı da sinemamıza minareler dikmeye ant içmiş durumda. Türkü dünyasında 'Mahsun'dan neyimiz eksik' rüzgarları esiyor ne yapalım. Hayırlısı olsun. İnşallah endişelerim yersiz ve boş olsun.