Kafamızın içi listelerle dolu. Yapılacaklar cirit atıyor.
Yüzde 90'ı da hayata geçemeden oracıkta duruyor. İçimizde yani. Hep dilimizde sonuca varmayan, gerçekleşmeyen bir şeyler.
Bu biriyle buluşmak da olabilir, gitar çalmayı öğrenmek de...
Ya da benimki gibi şuradan vapura binip karşı yakaya geçmek de...
Bir yıldır Rumelihisarı'ndan vapura, tekneye, deniz taksiye, artık ne bulursam işte ona binip karşıya geçeceğim, dolaşıp, balık yiyip, ya da kahve içip geri geleceğim. Tam bir yıldır!

VİRÜS GİBİ BİR ŞEY
Daha öyle neler neler var. Okunmamış kitaplar, öğrenilmemiş diller, yapılmamış sporlar...
E bu sırf bende böyle değil ki; virüs gibi bir şey, hepimizde mevcut.
Acaba "Yapmak istiyorum" dediğimiz şeyleri gerçekten yapmak istemiyor muyuz?
Acaba "Yapmak istiyorum" dediğimiz şeyler, aslında öyle olması gerektiğine inandığımız şeyler mi?
Hadi bakalım; buradan yakalım.