Birbirine düşman olduğu iddia edilen açıklardaki gruplar Çamlıklılar, 57 Gençlik, Liseliler ve Karşıyaka, bir arada tezahürat yapmıyor ama bir derbideki kadar motive seyirci... 'Onlar dans edince puan kaybetmedik' dedikleri amigo kızlar, havai fişekler; 'We are the Champion' eşliğinde açılan büyük bayrakları ile... 5 bankosu eksik bir takımdan kurulabilecek en enteresan kadro, daha doğrusu en enteresan oyun düzeni G.Saray'ınki... Hal böyle olunca, önce 5 dakikada bir, 25'ten sonra da sürekli geliyor Denizlispor. Oyunları mükemmel değil belki ama rakibe göre daha kurgulu. 17'de Keçeli'nin şutu Mondi'de kalıyor. 26'da Iliç'ten aldığı topu Selahattin'e ulaştırınca Yusuf, G.Saraylılar'a 'Mondi'ye şükür' dedirten bir pozisyon yaşanıyor. 36'dan sonra G.Saray'ın yoğunluğu var ama baskı denemez. Nitekim kaçan toplar kendini G.Saray kalesinde buluyor. Böyle toplardan birinde Yusuf'un Mehmet'e ara pası onun 'günahı kendi boynuna' olmak üzere eline çarpıp düzeliyor ve ağlara gidiyor. İkinci yarıda 'nazenin' Iliç oyundan çıkıyor. Amaç, sağda Sabri ile bir 'kanat' yaratmak. Kabze göbeğe geçiyor. Böylece derlenip toparlanıyor oyun. G.Saray'ın artan baskısında Kabze'nin ortasını çıkartmaya çalışan Bülent, rakibin ilk golünü kendi kalesine atıyor 56'da. 71'de, Uğur'un yerine giren Marek çok rahat atıyor şutunu ve imzalıyor 2. golü. Denizli, disiplinli devam edince 76'da skoru eşitliyor ama anlaşılmayan bir kararla ofsayt diyor hakem. Son dakikalarda iki takım da bastırıyor. Net olanı, kaleciyi geçen Şükür'ün Miikka tarafından çıkarılan topu... Camia seçim derdine düşünce 'mesuliyeti alınmayan seyircisi' gelememişti Denizli'ye. Yönetici kadrosu da epeyce eksik ama yine de bir tezahürat var burada, sahadan, futbolculardan yükselen: Bizler inandık. Ya siz?