Bu tip maçlara, heyecanın olmadığı ama futbol keyfinin olması gereken mücadeleler diye bakıyorum. Dün akşamki karşılaşma da aynen böyle oldu. Kazanıp kaybetmenin önemli olmadığı ama futbol zevkinin her iki takımda da öne çıktığı bir maçtı. İlk yarıda, (İkinci yarının ilk 15 dakikasını da katabiliriz) Almeida'nın etkisizliğini bir yana bırakırsak Beşiktaş'ta kötü oynayan oyuncu yok gibiydi. İki kanat savunmacısı Hilbert ve İsmail kanatları çok iyi kullanıyor, Necip, Ernst ve Fernandes gibi gerçek orta saha oyuncularıyla oyunu yönlendiriyordu Beşiktaş. Bu bölümde gerçekten çabuk pas yapan ve golleri bulan istekli bir Beşiktaş izledik.
İlk golde İsmail'in etkinliğini, ikinci goldeki kornerde ise duran toplarda alan savunması yapan Gençlerbirliği'nin zafiyetini gördük. Günümüzde duran toplarda hala adam adama mı olmalı yoksa alan savunması mı yapılmalı tartışılır durulur. Her ikisinin de avantaj ve dezavantajları var bence.

SONUNU GETİREMİYORLAR
Beşiktaş son lig maçlarında 60 dakikalık iyi oyununu (kupa maçında tam tersi oldu) sonuna kadar götüremiyor. Dün akşam da son bölümünde kontrolü tamamen Gençlerbirliği'ne verdiler. Ve Gençlerbirliği de Mustafa Pektemek'in oyun farkı yaratmasıyla 2-2'yi yakaladı. İlk goldeki frikikte Rüştü belki baraja kızdı ama bu tamamen Jedinak'ın vuruş becerisiydi.
Ligdeki heyecanı bir tarafa koyarak izlediğimiz bu iki takım, belki de önümüzdeki günlerde kupa finali heyecanı yaşayacaklar.
Beşiktaş'ta Schuster'den sonra Tayfur Havutçu oyun anlayışı anlamında bir fark yaratacak mı diye bakılıyor biraz da. Yalnız sistemin ve aynı oyuncularla anlayışın değişmesi hiç de kolay değil. O hemen olacak, anında değişecek bir futbol olgusu değil. O yüzden bu tür değerlendirmeler futbol gerçeğiyle bağdaşmıyor bence. İlker Meral'den de bir cümle bahsetmek istiyorum. Bu kadar kolay bir maçta fauller konusundaki yanlış kararları İlker Meral'in eksiğiydi.