Fenerbahçe UEFA kupası'na devam etmeyi garantiye alıp, ligde avantajlı duruma geçip, Diyarbakır karşısında da çağdaş bir futbol sergileyince Daum iyice rahatladı. Ben de dahil medyada kendisini eleştirenlere sitem etti. Tabii ki bir teknik direktörü hatalarıyla eleştireceksin. Doğrularını da savunacaksın.
Benim sezon başından beri eleştirilerimin odak noktası günümüz futboluna tamamen ters düşen orta sahasız bir takımda ısrar etmesiydi. Kafasındaki genel kadro teşkilinde Aurelio'dan başka orta saha özelliklerine sahip oyuncu yoktu. Bu şablonda işlerin iyi yürümeyeceğini sürekli vurguladım. Ama Aurelio'nun müthiş performansı ve istikrarı neticeyi değiştiren oyuncular, duran toplardaki artılar ve şans faktörü, ligde Fenerbahçe'yi sürekli kazanan takım haline getirdi.
Üstünda durduğum bir önemli nokta da Alex ve Hooijdonk içindi. Daum, 3 forvetli sistemde 4. forvet olarak Nobre'nin arkasında Van Hooijdonk'u, ortada da Aurelio'nun yanında Alex'i görevlendirdi. Bu tercih tam bir harakiriydi. İkisinden birden verim alması için tek şart vardı. İleride çift santrfor NobreVan Hooijdonk, arkalarında Alex, onun arkasında da üç koşan, mücadele eden orta saha. Örneğin Serkan, Aurelio, Selçuk sakatlığı geçip form tutunca da Kemal.
Ligdeki kötü futbol ve şans galibiyetlerinin yanında Manchester hezimeti ve Kadıköy'deki Lyon şoku, Daum'un hatalarından vazgeçmesine yardımcı oldu. Orta sahayı kalabalık tutmaya başladı. Çift ön libero kullanıyor. Son haftalara kadar kenarlarda kalan solda Tuncay'la sağda Serhat veya Mehmet, Diyarbakır örneğindeki gibi artık içeriye yaklaşıyorlar. Aurelio rahatlayıp diğer özelliklerini sahneleme şansı buluyor. Orta alanda çok top kazanılıyor. Alex de yeteneklerini kullanma fırsatı buluyor.