Mart ayının sonunda 2008 Avrupa Şampiyonası elemelerinde tam dört gün arayla oynayacağımız, belki de kaderimizi belirleyecek olan Yunanistan ve Norveç maçları öncesi son provayı Gürcistan ile yaptık. İstediğimiz futbolu sergileyemediğimiz 90 dakikadan yenik ayrıldık.
İlk yarıya tutuk başladık. Gürcistan 60 bin seyircisinin desteğini arkasına alarak hırslı, agresif ve organizeydi. Biz ise yeterli motivasyona sahip değildik. Geride yerleşme hataları yapıyor, bir türlü topa gerektiği gibi sahip olamıyorduk. Kalemizde iki de ciddi tehlike yaşadık. Devrenin son 15 dakikasında ise oyunu kontrol altına aldık. Bu bölümde geliştirdiğimiz ataklarda biraz doğru seçimler yapsak, golü bulabilirdik.

BÖYLE HAKEM GÖRMEDİM
İkinci yarı karşılıklı ataklarla başladı. Oyun dengede gidiyordu. Gökdeniz ile yüzde yüz bir gol fırsatından yararlanamadık. Ardından alışılmış rahatsızlığımızdan bir kafa golü yedik. Ondan sonra Milli Takımımız hırslandı. Ancak maçın kalan bölümü futbol dışına çıkıp kavgaya döndü. Bunun da bir numaralı sebebi, hakem üçlüsüydü. Son yıllarda bu kadar kötü bir hakem seyretmedim. Zaten ilk dakikadan itibaren verdikleri kararlarla Fatih Terim'i ve futbolcuları strese soktu. Hakem üçlüsü maç sonunda da istenmeyen olayların bir numaralı sorumlusuydu.
Dün geceden ders çıkarmamız lazım. Tugay Kerimoğlu'nun oyunu yönlendirme özelliği tam olgunluk dönemini yaşıyor. Dün de takımı elinden geldiğince yönetmeye çalıştı. Yalnız Fatih Terim'in dün geceki düzeni 4-1-4-1'di. Tugay tek ön libero oynayınca Aurelio'nun top rakipteyken defans bloğuyla alışılmış bütünleşmesi arandı. Çünkü Tugay'ın defansif yönü yeterli değil. Halil Altıntop ise kuvvetli ama arkadaşlarıyla arasında ciddi bir uyum sıkıntısı var.
En büyük eksikliğimiz olan duran toplar dün gece tekrar ortaya çıktı. İki duran topta rakiplere çok rahat gollük kafa vurdurduk. Bir yüksek ortadan da arka direkten kafa gölü yedik.