Oldum olası mezunlar derneği ve türevi organizasyonların yararlılığına şüpheyle bakmışımdır. Bu derneklerin doğasında sanki bir "CV bırakılacak insan tanıma" cinliği var gibi geliyor bana. Yıllar sonra gördüğün okul arkadaşlarınla aynı samimiyeti yakalayamıyorsun zaten. Sınavda beş puanlık kopya için alttan dürten adam, karşına üst düzey yönetici olarak çıkıyor; bunları anlatıp güleriz zannediyorsun, o da olmuyor. Kütür kütür bir yapaylık oluyor yani ortamda. Bence bunu aşmak için yapılacak en iyi şey mezunları, iki muhabbetin belinin harbiden kırılacağı yerlerde toplamak. Galatasaray Üniversitelilerin öğrencilik zamanları duraklarından biri olan Pano'dayız bu akşam. Mezunları, dernek merkezi yerine Pano'da toplama kararı alanlardan Allah razı olsun; en azından beni kazandınız. İki kadeh atar, keyfimize bakarız…