İşte o ünlü 'büyük küçük film'. Yani, Hollywood ölçülerinde komik bir para olan 7.5 milyon dolarlık bütçesine karşın, yalnızca ABD'de 100 milyon doları aşan gelir getiren, dört dalda Oscar'a aday olup en iyi özgün senaryo dalında alan ve bağımsızların yeni zaferi diye nitelenen Juno. Filmi izlerken, önceleri bu kadar başarının ardında biraz kof bir film olduğunu düşünmeye başlıyorsunuz. Çünkü, 16 yaşında hamile kalıp sonunda çocuğunu (bebek arayan bir çifte armağan vermek üzere!) doğurmayı seçen yeniyetme genç kızın öyküsü, sinema adına pek bir önem taşımıyor. Sadece tüm karakterleri bilinen klişelerin tam tersi davranan ve başta Juno, ağızlarından sürekli zeka kıvılcımları taşıyan sözler çıkan kişiler. Ama bu da bir süre sonra fazla geliyor ve yazar Diablo Cody'nin espri yağmurunun, en azından hiç de gerçekçi durmadığı izlenimi doğuyor. Ama özellikle ikinci yarıda bu izlenim çok daha olumlu bir yöne doğru kayıyor. Çünkü film, hiçbir anında Amerikan (ve de Türk) TV'lerinin gözde malzemesi olan 'sit-com' tarzı bir komediye sapmıyor, onun yanından teğet geçerek daha özgün ve daha insancıl bir yönü seçiyor. Böylece, belki çok fazla gülmüyor, ama o delişmen kızdan çelebi babasına, koruyucu üvey annesine, fıttırık arkadaşına, çocuk sahibi olmak için yanıp tutuşurken daha aralarındaki temel sorunları çözümleyememiş olan 40 yaş civarı çifte kadar tüm kişilerin, artık belleğinize yerleşmiş, kolay unutulmaz karakterler olduğuna karar veriyorsunuz. Kısacası, Juno ve dostları tanıması keyifli kişiler. Ve bu da izlenmesi keyifli bir serüven. Daha önceki filmlerinde gözümüze çarpmamış olan Ellen Page, sinemada geleceği mutlaka parlak olan çok yetenekli bir küçük hanım. Ona ve komedi ustası Ivan Reitman'ın oğlu yönetmen Jason Reitman'a hoşgeldiniz diyelim...

JUNO * * *
Yönetmen: Jason Reitman, Senaryo: Diablo Cody, Görüntü: Eric Steelberg, Müzik: Matt Messina, Oyuncular: Ellen Page, Michael Cera, Jennifer Garner, Jason Bateman, Allison Janney, J. K. Simmons/ Searchlight yapımı.