Elimi tut ve bana de ki!
ERDOĞAN AKTAŞ (Eşi Gülbin'e)
Demiştim sana... Hatırla! Ölmekten korkmuyorum... Bir daha göremeyecek olma duygusu sarsıyor beni. Şimdi de, unutma duygusu alıp götürüyor kara bir cehenneme beni. Korkmuyorum o hastalıktan; unutmak dehşete düşürüyor beni. O gün geldiğinde, bir tek şey istiyorum senden. Anılarıma gözlerimi kapamama izin verme. Yanıma gel... Elimi tut... Gül... Sonra bana de ki... Bana de ki: "Unutma! Çocuklarını unutma! Her biri vazgeçilmez cihan parçası... Kaç bin yıllık hasretimin koncası..."
Nereye koydum o mektubu?
FERİDUN DÜZAĞAÇ (Kızı Tuya Naz'a)
Bir gün sana ben... Canım benim... Güzel kızım... Bir mektup yazdığımı hatırlıyorum da Şimdi nereye koyduğumu unuttum, olsun... Benim de babamdan en çok duyduğum şey "Unuttum" olsaydı... Belki ben de O'nu Yamalı hafızasıyla baş başa bırakıp, senin yaptığın gibi babamı unuturdum... Olsun, ben sana hiç kızamadım ki... Ben ömrümü, sen bilmezsin, sana adadım... Keşke gelsen de yardım etsen, hatıralarıma el versen... 'Terk edilmek' dersen, senden alacaklı olduğumu bilirim de unutamam, olsun... İşte o mektubu ahh... Bir hatırlasam nereye koyduğumu Bir okusan, bir okutsan güzel annene de İnsan kendini affetmeden af beklememeli kimseden...
Hatırlat bana bizi
TÜMER METİN (Eşi Cansu'ya)
Sana anlatmış mıydım? Sadece karım değil; hayat arkadaşım, yoldaşım, sırdaşım olduğunu... İyi günde kötü günde hep yanımda olduğunu, birlikte yaşadığımız her anıda sana bir kez daha aşık olduğumu... Ve ben, karım, yoldaşım, hayat arkadaşım, sırdaşım... Bir gün unutabilirim her şeyi... Sana bakarken seni hatırlayamasam da, sen yanımda olsan ama ben senin yanında olamasam da, anlat e mi bebeğim? Hatırlat bana bizi... Bir gün ben unutabilirim her şeyi hayat arkadaşım ama biliyorum o mavi gözlerin hatırlatacak bana kendimi...
Bir takım kuracağız
FEYYAZ UÇAR (Ailesine)
...Görüyorum ki hayatım boyunca destek almışım. Yaptığım işler hep kollektif, hep bir takımın parçasıyım. Ben Alzheimer hastalarını ve bakım verenlerini birer takım olarak görüyorum. Her sabah kalktıklarında evin salonunda toplanıp "Bu maçı alacağız" demeliler. Omuz omuza birbirlerine söz vermeliler. Takım olmak, her takım arkadaşına bakım veren olmaktır. Bir gün Alzheimer hastası olursam annem, kızım, kız kardeşim ve eşi, yeğenlerimden bir takım kuracağız. Halı sahalarda maç yapacağız. Kaleci hariç kimse elini kullanamaz. Bana her şey serbest...