Olur olmaz her şey için 'keyifli' kelimesinin kullanılmasına karşı çıkmıştım ya... Bakın iş nereye vardı:
Pazar günü sahil şeridinde yürüyoruz. Bir simitçinin yanından geçtik. Adam şöyle bağırıyordu: "Keyifli simit!"
Kulaklarımıza inanamadık. Biraz yürüyüp, döndük, tekrar önünden geçtik. Yine bağırdı: "Keyifli simit!"
Keyifli lokanta, keyifli bar olur da, keyifli simit niye olmasın? Di'mi? Yakında 'doyumsuz simit' de çıkarsa şaşırmayın!