BİR tuhaflık olduğunu 2006 yaz sezonunun sonuna doğru Alaçatı'da fark etmiştik: Evlere üzerinde Atatürk'ün kalpaklı görüntüsü bulunan bayraklar asılmıştı. Kaşları çatık, gözlerinin mavisi daha bir baskındı.
Böylesini ilk kez görüyorduk. Bizim bildiğimiz, kanun gereği, bayrağın üstünde başka bir resim, simge, işaret olamazdı.
Hatırlıyorum: "İzmirliler, Atatürkçülük mesleğini iyice abartmışlar" diye geçmişti aklımdan.
Ne yalan söyleyeyim, herhalde biraz da güneşli havanın ve tatilin verdiği rehavetle işin siyasi boyutunu düşünmemiştim.
Dönüşte çevre yolundan gitmek yerine İzmir'in içinden, Kordon'dan geçmiştik.
Körfez'e bakan evlerin çoğunda yukarıda sözünü ettiğim türden bayraklar asılıydı. Ama ben hâlâ olayı iyimser ve saf bir biçimde ele alıyordum:
"Herhalde" dedim, "firmanın biri bunları üretti, milletin de hoşuna gitti."
İyi ama evinde ve işyerinde zaten bayrak olan İzmirliler, niye para verip de yenisini alsınlar? Hem de bu kadar yoğun biçimde!
İşin içindeki bit yeniğini sonraları anladık. Ergenekon şebekesi Atatürk'ün bilhassa kalpaklı, sert bakışlı fotoğrafını tercih etmişti.
Çünkü şebeke, "Vatan 1919'daki gibi emperyalist Batı'nın işgali altında, yeniden bir kurtuluş savaşı vermemiz gerekiyor, ilk adım olarak da bu hükümeti devirmeliyiz" mesajına uygun olarak Atatürk'ün Milli Mücadele dönemi görüntüsünü seçmişti.

***
Geçtiğimiz 19 Mayıs'ta çevreme bu gözle baktım. Bayram sebebiyle birçok kişi 'normal' bayraklardan asmıştı.
Ancak Ergenekoncu ideolojinin etkisi altına girmiş olan ev, işyeri ve okullarda o malum bayraktan vardı.
Atatürk fotoğraflarında da benzeri bir ayrışma göze çarpıyordu.
Ergenekon karşıtı olduğunu tahmin ettiğim yerlerde Atatürk'ün sivil kıyafetli (cumhurbaşkanlığı dönemi) bez afişleri sallanıyordu.
Buna karşılık, 'bilerek ya da bilmeyerek' şebeke ile temas edenler, etkisinde kalanlar ya da apaçık destekleyenler, o dediğim kalpaklı fotoğrafları tercih etmişti ki bunlar arasında üniversiteler de vardı.