PSİKİYATRİ Doçenti Arif Verimli bombacı Gökhan'ın analizini şöyle yaptı: Literatüre Nazi Sendromu olarak geçmiş olaylar vardır. Nazi subayları yüzlerce kişiyi öldürdükten sonra araçlarıyla dönerken diyelim ki bir kuşu, kediyi ezince oturup üzüntüden ağlarlarmış. Burada durum sanki böyle bir özellik arz ediyor. Bireysel bir terör eylemi ya da seri cinayetler söz konusu olsa şahsın kişilik yapısının sembolik ve dinamik anlamda etkisi olabilir. Ama bu organize bir olaydır. Bu nedenle kişinin subjektif benliğini yaşamın o anındaki hal ver hareketlerini belirleyici bir faktör olarak göremeyiz.

GRUP PSİKOLOJİSİ
Özellikle de ideolojik bir gruba bağlı bu tür eylemlerde niteliği var. Bu tür eylemlerde kişinin gündelik yaşam pratiğini değil, bu tarz örgütlenmeler içinde neden yer aldığını incelemek gerekir. Böyle durumlarda grup idealizmi öne çıkar ve öz benliği aşar. Özellikle bu şahsın da içinde bulunduğu yaş guruplarında yani 20'li yaşların ilk yıllarında bu en üst derecededir. Nazi Sendromu da zaten gurup ideolojisinin kişinin benliğini aşmasıdır. İradenin kontrolu altında olması halinde ailesine haberdar etmesi ya da eyleme çok yakın günlerde eyleme çok yakın planlar yapması ince tasarımın bir bölümü olabilir. Yani makuldür, açıklanabilir.

HAP KULLANMIŞ OLABİLİR
Grup ve grup idealizmi kişinin benliğini aştığı hallerde bu idealler öncelik taşıyan amaçlar olur. Günlük yaşam planları 2'inci derecededir. Bize tarih gösteriyor ki intiharla sonuçlanan eylemlerde kişiler, bir takım maddeler etkisi altında olabilir. Eylemciye etki edecek maddeler (hap gibi) kullandırılabilir...