"Benim bütün dualarım seninle" diyen bir Ertan Anapa şarkısı geliyor aklıma. Van YYÜ Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi'nde tecrit edilmiş bölümde, 1 haftada 3 kardeşini yitirmiş küçük Hasan Ali canıyla pençeleşiyor bak. Ve ben bütün kalbimi sözcüklere yükleyip fısıldıyorum onun baş ucunda; "Bizim bütün dualarımız seninle Hasan Ali. Diren evlat, dayan, dön yine gel aramıza." Gecenin körü. Bin bir çeşit 'şekiller' yapıp o çok özel bölüme girebilmişim. Hasan Ali'nin ölümüne bir kavgaya girdiği bu yoğun bakım yatağında 2 gün önce ablası Fatma Koçyiğit can vermiş kadere bakar mısın?.. Yastığının altında yarım elma duruyor. Salakça bir düşünce geliyor aklıma; "Azrail'e teklif mi bu? Yarım elma canımı alma!" mı diyor ne. Sonra böylesi lüzumsuz hayallenmeleri kovuyorum usumdan.
ÜRKÜTÜCÜ SES
Hasan Ali'nin yanı başında bir yatak daha var. Kendisine refakatçi kalan teyzesi de kuşku uyandırmış doktorlarda. Meğer onda da kuş gribi belirtileri baş göstermiş, onu da yan yatağa koyuvermişler. Esas koğuşa götürüyor beni doktor Ahmet bey. Dipte en köşede yatan kız çocuğu Hülya Koçyiğit (11). Her yerinden aletlere bağlı. Yanına yanaşınca daha da büyüyor o garip ses. Garipliği hırıltılı, ürkütücü oluşundan. Ağzından değil içinden bir yerlerden, ciğerlerinden, yüreğinden çıkıyor ses sanki. O kadar hızlı inip kalkıyor ki göğsü, sanki uzun bir koşuyu henüz bitirmiş. Onca sargının, hortumun, yüzüne, boğazına raptedilen onca yaşam iletkeninin arasında bile, çok sevimli, çok şirin, tatlı bir kız çocuğu yüzü var karşımda. Doktorlar hemşireleri birbirlerine bakıp fısıldaşırlarken duyuyorum. "Çok değil en fazla 2-3 saat daha dayanır." Gerçekten de öyle oluyor. Odadan çıkıp hastaneden ayrılışımdan 2 saat sonra son nefesini veriyor Hülya kız. Peki ya diğerleri. O koğuşta annelerinin ağlayışı, hıçkırışı, isyanı haykırışıyla yan yana görüntülediğim diğer çocuklar ne olacak. Mesela Yusuf ne olacak. O da Koçyiğit'lere komşu evdenmiş Doğubeyazıt'ta. Ölen tavuğun başını sopaya geçirip totemcilik oynayanlar arasında o da varmış. Giderek kötüleşiyor durumu. Ama yine de "Allah'tan umut kesilmez" diyorlar. Az ötede diğer yataklarda diğer hasta çocuklar. Ölümün bu kadar yanında durmak, soğuğunu hissetmek, yine de orada kalıp çaresiz yavrulara sanki yardım edebilecekmiş duygusu yaşamak ne zorlu ne yaman bir çelişki Allah'ım...
BABANIN FERYADI
"Ben üç gündür sadece cenaze taşıyorum. Bize doğru dürüst tedavi uygulanmadı. Tek tesellim Hasan Ali, o da ölürse ben de ölürüm." Bu yürek yakan sözler 3 yavrusunu Azrail'e kaptıran baba Zeki Koçyiğit'in. Sabah kuş gribinden üçüncü çocuğunun da ölüm haberiyle yıkılan acılı baba, tedavi altındaki son çocuğu Hasan Ali için dua ediyor. Koçyiğit, minik Hasan Ali'nin durumu iyiye gittiği için yoğun bakımdan çıkarılması ile biraz olsun teselli buluyor ve "Oğlum yaşayacak" diye iman getiriyor. Ve devam ediyor: "Oğlum doktor olup ailelerin böyle acılar yaşamasını önleyecek. Onun için sürekli dua ediyorum." Yeğenlerinin ihmal ve ilgisizlik yüzünden öldüğünü öne süren amca İbrahim Koçyiğit ise, "Sağlık Bakanlığı hakkında şikayetçi olacağız" diyor.