Yayına gireceğim için 84'te başladık yazıya. Top Fenerbahçe yarı alanında Karabük'te... Belki uzatmayla birlikte 9-10 dakika içerisinde Fenerbahçe bir gol yiyebilir, hatta mağlup olabilir. Ama her sonuçta da teknik direktörü, futbolcuları ve tüm taraftarları kutluyorum. Fenerbahçe maça adeta 10 kişi başladı; hem de en büyük silahını kaybederek... Tabii ki yanlış kararla... Bu, ilk bölüm için Fenerbahçe'nin biraz lehine oldu çünkü Karabük hemen o dakikalarda oyun tarzını değiştirdi. Kadıköy'de 0-0 giden oyunda kontrataktan gol yedi. Hatta golden bir dakika önce Bienvenu yine kontarataktan bir gol kaçırdı. İlk yarı 0-0'ken Karabük'ün Shelton ile kaçırdığı, daha doğrusu Volkan'ın kurtardığı bir; Fenerbahçe'nin ise üç net pozisyonu var. Aslında ilk yarıda işi bitirebilirdi sarı-lacivertliler... Yük ikinci yarıda daha çok bindi. Üst üste maçlar, dört gün önce İnönü'de geriden gelip beraberliği yakalamak için verilen çaba; yorulmaması mümkün değil takımın... Ama kalpler, duygular ön plana çıktı. Şuursuzlaşmadılar da. Bu da özellikle bu yıl ortaya koydukları olgun futbol sayesinde...

HEPSİ İKİ KİŞİLİK OYNADI
Volkan'dan Bienvenu'ye kadar, hatta sonradan girenler de ikişer kişilik oynamaya çalıştılar. Sahadaki tüm olumsuzluklarla savaştılar. Kim en iyiydi diye sormayın. Hangi oyuncuyu söylersem haksızlık yaparım. Aykut Kocaman öyle bir yürekli takım çıkarmış ki; koşmayan, mücadele etmeyen yok. Karabük takımı bu kadar savaşçı kimliğine bürünmüş Fenerbahçe karşısında bir şeyler yapmak istedi ama o kadar...