Sanırım yapaylıktan, pozlardan, çakmalardan hepimiz çok sıkıldık.
Poz atmalardan, hava basmalardan, olmayanların hamlıklarından, olanların olmuşluklarından bunaldık.
Bu yalan dünyalar içinde bir sahici insanbir sahici hayat gördüğümüzde hepimiz şaşırıyor, gerçek olduğuna inanmakta güçlük çekiyoruz.

HAYRAN KALDIK
Son örnek; Kenan Işık'ın 'Kim Milyoner Olmak İster?' yarışmasına katılan ve Türkiye'yi kendine hayran bırakan Ümmüye Gürbüz.
Sanal dünyaların, sanal oyunların, sanal sohbetlerin, sanal kahramanların içinde gerçeğin ta kendisi olarak karşımıza çıktı.
Özgüvenine, köyünden kalkıp yarışmaya gelerek kendisini sınama cesaretine, bilgisine hayran kaldık.
Çünkü onun gibi insanlar o kadar az ki... Oysa biz tek tiplere alıştık.
Gözünü, gönlünü köyünün sınırlarının ötesine taşımış, bulduğu her şeyi okumuş, öğrenmiş. O birikimle Kenan Işık'ın karşısına oturdu, hiç düşünmeden soruları anında yanıtladı.
Keşke sonuna kadar gidebilseydi. Keşke hepimize bilginin ne demek olduğunu daha çok gösterebilseydi.
O yarışmada üniversite öğrencilerini de gördük bugüne kadar.
Cahilliklerine kızdık, eleştirdik.
Ama kızmaya hakkımız yoktu; çünkü biz, aileler, sistem onları öyle yetiştirdi.
Onlar kitap okumadılar. Sosyal medyada üç-beş kelimeye sığdırdıkları sohbetlerle hayatı yakaladıklarına inandılar.
Ümmüye Gürbüz ise daha ilkokulda klasikleri; Gorki'den 'Ana'yı, John Steinbeck'ten 'Gazap Üzümleri'ni okuduğunu anlattı.
Bugünün cahil gençliğiyle; köyde bağ bahçe işleriyle uğraşan ve ürettiklerini pazarda satarak geçimini sağlayan Ümmüye Gürbüz'ün arasındaki fark bu kadar derin, bu kadar büyüktü işte.
Size iki hafta üst üste Vakıfbank reklamındaki baba Şamil Şener'i yazdım. Çünkü onun kuralları, kalıpları yıkan hikayesinden çok etkilendim.
Şimdi bir kahraman daha:
Ümmüye Gürbüz...
Ben de, herkes gibi plastik kahramanlardan çok ama çok sıkılmışım...
Gördüğünüz gibi ne son moda elbiseler, ne ayakkabılar ne de havalı hayatlar...
İnsana en çok yakışan ve güzelleştiren şey bilgi...
Aklına sağlık Ümmüye Hanım...