Yok ben değil! 'Sputnik Sevgilim' ile çok satanlar listesinden inmeyen Japonya'nın en önemli yazarlarından Haruki Murakami'nin kitaplarından birinin adı bu: 'Koşmasaydım Yazamazdım.'
Hani şöyle bir inanış vardır; sağlık ve yazarlık yan yana gelmez. Nedendir bilinmez ama öyle inanılır ve inandırılır. Sanki roman yazmanın şifresi; içkide, sigarada ve bir koltuğa oturup kalmakta gizliymiş gibi.
Sağlığına düşkün roman yazarı olamazmış gibi düşünülür hep.
İşte bu yolculuğunu yine su gibi bir dille anlatıyor Murakami: "Biz roman yazmaya çalıştığımızda, insanlığın temelinde bulunan zehir gibi bir şeyi istemesek de çıkarır ve görünür kılarız. Yazarlar da az çok bu zehre maruz kalır. Bu zehir işin içine girmediği sürece, gerçek anlamda yaratıcılık eylemi ortaya konulamaz çünkü..."
Ardından golü atıyor Murakami ve şöyle diyor: "Sağlıksız bir ruh da, sağlıklı bir bedene gereksinim duyar. İşte bu yüzden böyle biri sanatçı olamaz denilse bile, ben koşmaya devam ediyorum."
Murakami, koşmanın hayatını nasıl düzene soktuğunu, iş disiplinini nasıl sağladığını anlatıyor.
Şimdi 'Biz roman yazmayacağız ki, bu kitabı niçin okuyalım Ayşe?' sorusuyla gelecek olursanız, cevabım hazır.
İster roman yazın, ister başka bir işle uğraşın, hani şu yüzde 100 performansımızı koyamadığımız halimiz var ya; işte o hal için Murakami'nin azmi ve vazgeçmeyişi, elle tutulur, gaza getirir bir portre sunuyor. Sporun hayatımızı düzenlemede nasıl etkin olduğunun şahane bir örneğini veriyor.
Bana iyi geldi, belki size de iyi gelir.