Şöyle bir sahne aklınıza getirin: Türk siyaset tarihine damgasını vurmuş emekli bir başbakan; yaşamının son demlerinde, hırpani bir halde, bir bakkaldan süt alıyor.
Parasını ödemek için kuyruğa giriyor. Kimse onu tanımıyor ama yavaş hareket ettiği için kuyruktakiler ona kızıyor. Ve emekli başbakan, süte zam gelmesinden bahsediyor...

BU FİLM KAÇMAZ
İşte Hollywood bu yüzden izleniyor. Şimdi kim gidip İngiltere Başbakan'ı Margaret Thatcher'ın yaşam öyküsünü izler ki? Üstelik bu kadın, İngiliz işçi sınıfını silindir gibi ezip geçti.
Ama ben de sadece açılış sahnesi için bile 'The Iron Lady- Demir Lady' izlenir diyorum!
Çünkü salondan dışarı çıkarken kadının hakkını veriyorsunuz, "Haklı olduğu birçok yön varmış diyorsunuz! Hatta çelik gibi iradesine ve zekasına hayran kalıyorsunuz.
Filmin Margaret Thatcher'a pozitif yaklaştığı da doğru. Arşivlik protesto gösterileri, yüzeysel eleştiri gibi duruyor.
Aslında film "Siyasi tartışma benim derdim değil, ben Thatcher'ın kişisel yönlerini anlatıyorum" diyor. Ve bunu da müthiş yapıyor.
'The Iron Lady'nin ilham verici öyküsü, yaşayan efsane Merly Streep'in müthiş oyunculuğu da izlemek için yeterli sebepler.
Bana "Bu filmden geriye kalan ne?" diye sorarsanız:
Bir bakkalın siyasi fikirlerinin; İngiltere ve dünyanın tarihini değiştirdiğini söyleyebilirim.
Bakkalın kızı Margaret Thatcher'ın öyküsünü mutlaka izleyin!