Cumartesi gecesi Usain Bolt'un son yarışını izlemek için ailece ekran başındaydık. Çocukların yaşları ufak; atletizmden anlamıyorlar. Büyük oğlan, ben Bolt belgeselini izlerken tarihin en hızlı adamından haberdar oldu. Bolt'un koşu öncesi danslarına, sempatik hareketlerine bayılıyor. O gece saat 21.00'den 24.00'e kadar bizim evde atletizm izlendi. Bolt'u beklerken çocuklar; uzun atlama, cirit, gülle atma vs. birçok spor dalından haberdar oldu. Bu açıdan ayrıca Bolt'a teşekkür ederim.
Herkes gibi biz de Bolt'un son yarışı kazanarak veda etmesini istiyorduk. Bolt üçüncü olunca büyük oğlan ağlayacak gibi oldu, büyük bir hayal kırıklığı yaşandı. Bütün yarışları kazan, rekorları altüst et ve 100 metrede ilk kez son koşunda yenil! Olacak şey mi bu! Hayat ne acımasız. 'Bolt, Rio 2016'da zirvedeyken bırakmalıydı' diyenlerin sayısı fazla. Ama Bolt'u Bolt yapan, imkansızı bir daha, bir daha başarmak. Bolt veda ederken bile bir hayat dersi verdi aslında; bu hayatı Usain Bolt bile zirvede bırakamıyor!
Teşekkürler Bolt, şampiyonlar kaybetmez, en büyük sensin!