Önceki gün kabinenin önemli isimlerinden biriyle sohbet ediyordum. "Ne yapıyorsunuz?"diye sorunca, "Olan biteni anlamaya çalışıyoruz" dedim. O, kendinden emin bir ses tonuyla şunları söyledi:
"Yapılanlar yanlış. Tayyip Bey'i tanımayanlar için hatırlatayım. Başbakanımız, milletten aldığı yetkiyi sonuna kadar kullanır ve kimseyle paylaşmaz!"
Bu değerlendirmenin anlamı şuydu:
"Demokratik mücadele cephesinde buluşmak, özgürlükleri savunmak, hatta bu amaçla işbirliğine girmek ayrı, devlet yönetimi ayrı şeyler. Ortak ideali paylaşmak, yönetim yetkisini paylaşmak demek değildir!"

***
Tansiyonun düşürüldüğü bu ortamda dahi kritik sorular hâlâ ortada duruyor...
Örneğin, "MİT Müsteşarı Hakan Fidan, KCK soruşturması kapsamında nasıl şüpheli hale getirildi?"Veya "İddia edildiği gibi ifadeye çağrılacak MİT görevlileri arasında ismi yoktu da sonradan mı eklendi?" Bu ayrıntılar gerçekten önemli. Zira görünürdeki problemin kökünün aylar öncesine gittiği ve belli ölçüde bilgi sahibi olunduğu izlenimi uyandırıyor. Muhtemelen MİT Müsteşarı ile Özel Yetkili Savcılık arasında "Adam yedirmem" inatlaşması da yaşanıyor. Ve sanki, "Madem öyle"denilerek, siyasi komplikasyon da yaratılarak liste genişletiliyor.
Peki, "Fidan için tutuklama hazırlığı" var mıydı?
İstanbul'dan Ankara'ya ulaşan yazıda, "Beyanlar ne olursa olsun, tutuklama istemi ile mahkemeye sevk edilsin"şeklinde gizli bir not bulunmadığı belirtiliyor.
***
Özel Yetkili Savcıların çalışma tarzı bana, HSYK'da dinlediğim bir değerlendirmeyi çağrıştırdı:
"Soruşturmanın sahibi cumhuriyet savcılarıdır. Kolluk, savcının emrinde delillendirme için çalışır. Savcılar, işlerine sahip çıkmalıdır. Dosya içeriğini mutlaka kendileri inceleyip karar vermelidir.
Kolluğun sunduğu resim yeterli olmayabilir!"
***
"Savcılık-MİT-Emniyet"ekseninde üretilen kriz şimdilik "yönetilebilir sınırlara" çekildi. Ama gerek siyaset gerekse kurumlar nezdinde derin izler bıraktı. O izler sürüldüğünde karşımıza şu manzara çıktı:
MİT Müsteşarı Hakan Fidan'a karşı içeride ve dışarıda operasyon yürüten odaklar bulunduğu gerçeği teyit edildi. Siyasi iradenin kararlı duruşu ile bir dalga daha savuşturuldu.
Türkiye'nin "bölgesel güç" olma hedefine göre yeniden yapılanmakta olan MİT'in bir süre daha psikolojik harekâta konu olabileceği anlaşıldı.
İstihbaratın tek merkezde yani MİT'te toplanması düşüncesinin umulmadık gerilimler doğurabileceği kayda geçti.
Emniyetteki iyi yetişmiş ekiplerin, farklı mensubiyetleri nedeniyle güç kazandığı tezi, başardıkları işin önüne geçti ve o ekipler de yara aldı.
Terör örgütü PKK'nın silahlı kapasitesini ve sivil kisveli uzantısı KCK'yı tasfiye etme stratejisi sekteye uğradı. Dağdan inişleri teşvik ve demokratik çözüm arayışlarını canlandırma düşüncesi ötelendi.
Terör örgütünün dehşet etkisinin kırılması ve özgür Kürt siyasi hareketine kapı açılması amacıyla görüşmeler yürütülürken, eşzamanlı olarak hukuki altyapı hazırlanmadıkça, cumhuriyetin savcılarının her an "durumdan vazife" çıkarabileceği tescillendi.
Ergenekon ve Balyoz Davaları sonuçlanmadıkça Özel Yetkili Mahkemelerin görev alanları ve çalışma usullerinin TBMM'de kolay kolay masaya yatırılamayacağı görüldü.